محرومیت و تبعیض عامل افزایش مهاجرت زنان افغانستان

نتایج تحقیق مرکز مهاجرت مختلط (MMC) مستقر در اروپا نشان می‌دهد که با روی کار آمدن دوباره طالبان در افغانستان، محرومیت‌های زنان از حقوق اساسی عامل اصلی مهاجرت آن‌ها به ترکیه به شمار می‌آید.
در این تحقیق آمده است: «محرومیت از حقوق و آزادی‌ها بیش‌تر به عنوان عامل مهاجرت در میان زنانی که پس از تسلط طالبان افغانستان را ترک کردند، گزارش شده است.»
از سوی هم، «تبعیض جنسیتی»، به ویژه، بیشتر در میان پاسخ دهندگانی که پس از اگست ۲۰۲۱ کشور افغانستان را ترک کردند، عامل دیگر خروج زنان از کشور ذکر شده است.»
وضع محدودیت‌ها علیه زنان به عامل عمده‌ای برای مهاجرتِ زنان افغانستان تبدیل شده است. بانوان کشور، از تحصیل محروم می‌باشند، و همین امر آنان را مجبور می‌سازد تا برای ادامه تحصیل و بهره مندی‌ از نعمت آموزش، به خارج از افغانستان مهاجرت نمایند.
فضای بسته‌ی آموزشی برای زنان در افغانستان، بسیاری از آنان را در وضعیت بلاتکلیفی قرار داده است؛ طالبان بارها گفته بودند که درهای مکاتب و دانشگاه‌ها را به روی بانوان باز می‌کنند؛ اما این وعده‌ها هیچگاه عملی نشد.
از جانب دیگر، مساله زنان تنها به منع تحصیل ختم نمی‌شود؛ محرومیت از کار و سایر آزادی‌های مشروع از دیگر مواردی است که زنان را مشکل مواجه کرده است.
در چنین شرایطی، مهاجرت از افغانستان، تنها گزینه برای زنان کشور باقی می‌ماند که آن نیز مشکلات و پیامدهای زیادی را هم برای زنان و هم برای افغانستان به دنبال دارد.
با مهاجرت زنان، افغانستان با کاهش جمعیت و فرار نیروهای تحصیل کرده روبرو خواهد شد و جامعه در نبود آنان به چالشِ کم بود نیرویِ متخصص مبتلا خواهد شد. علاوه بر این مهاجرت انبوه شهروندان به کشورهای غربی، خطر هضم آنان را در فرهنگ‌های غیر اسلامی و غربی بیشتر خواهد ساخت و اعتقاد و باورهای مردم را نشانه خواهد گرفت که در این صورت زیان آن جبران ناپذیر می‌گردد.
بنابر این حاکمیت افغانستان باید در مساله زنان، رویکردی اتخاذ کنند تا جامعه زنان افغانستان همانند سایر زنان مسلمان از حقوق شرعی و قانونی شان بهره‌مند شوند و بیش از این درگیر مشکلات نگردند.