آخرین اخبار روز افغانستان و جهان | رسانه معمار Memar Press

فشار سیاسی و امنیتی‌ای که بر اسلام‌آباد سنگینی می‌کند، اکنون دارد بر شانه‌های زنان و کودکان بی‌دفاع افغانستانی تخلیه می‌شود؛ بر مردانی چون "عمر" که در پاکستان بچه‌هایشان را به دنیا آورده و امروز با دست خالی به کشوری بازمی‌گردند که برای فرزندان‌شان غریب است. آن هم نه با احترام و همدلی، بلکه با توهین، تحقیر، ضرب و شتم. این راه‌حل نیست؛ این ظلم است.

در سرزمینی زخم‌خورده از جنگ، موج جدیدی از رنج آغاز شده: اخراج گسترده مهاجران از پاکستان و آمریکا، بازگشت به ویرانه‌ها، و حاکمیتی که حقوق زنان و اقلیت‌ها را نادیده می‌گیرد. آیا این پایان راه است؟

غزه، امروز آیینه‌ای‌ست که بشریت را در بدترین چهره خود نشان می‌دهد، بیش از ۳۰ هزار کشته، اکثراً زنان و کودکان معصوم. بیمارستان‌هایی که هدف مستقیم حمله‌ رژیم کودکش اسرائیل است، اردوگاه‌هایی که با خاک یکسان شده‌اند، و جنینی های که پیش از تولد، در شکم مادر شهید می‌شود. این‌ها آمار نیستند؛ این‌ها زخم‌هایی هستند که بر وجدان تاریخ حک می‌شوند.