ذبیح الله مجاهد اظهار داشت که تمدید نشدن سفر مقام‌های این گروه، مانع روابط کابل با جامعه جهانی شده است.
سخنگوی طالبان می‌افزاید که عدم تمدید سفر مقام‌های حاکمیت افغانستان، بی‌اعتمادی بیشتر را میان حکومت سرپرست طالبان و جامعه جهانی به بار می‌آورد.
مجاهد گفت: «ما خواهان این هستیم که هرچه زود تعزیراتی که بالای مقام‌های امارت اسلامی وجود دارد از میان برداشته شود. سفرهای شان خوب و آزاد باشد. این نفع‌اش هم به کشورها و سازمان‌ها و هم به افغانستان می‌رسد. من قبلا یادآورشدم که تعزیرات نتیجه‌ای نداشته است. پس نباید راه‌های ناکام و بی‌نتیجه را بپیمایند.»
این درحالی‌ست که بیش از 9 ماه از پایان معافیت سفر سیزده مقام طالبان می‌گذرد، اما تا هنوز شورای امنیت سازمان ملل متحد این معافیت را تمدید نکرده است.
اما در تازه‌ترین مورد، هنگامی‌که امیرخان متقی به پاکستان سفر کرد که با اجازه کمیته تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد با این سفر موافقت کرد.
بحث مطالبات سازمان ملل از طالبان و بالعکس، مدتی است که به مساله پرابهام تبدیل شده است؛ طالبان از زمان روی کار آمدن در افغانستان متواتر از جامعه جهانی می‌خواهد که با آنان روابط دیپلماتیک داشته باشند اما هیچگاه به خواسته‌های سازمان ملل و جامعه جهانی توجه نکرده است.
از طرفی دیگر سازمان ملل و همچنین سایر نهادهای جهانی، طالبان را به نقض حقوق بشر و ایجاد محدویت بر زنان و دختران افغانستان متهم ساخته اند. از سوی دیگر طالبان انعطافی برای تشکیل حکومت فراگیر از خود نشان نداده اند و کماکان بر سیاست‌های یکجانبه و گروهی خویش تاکید دارند.
با این وصف طالبان با چه توجیهی انتظار دارند که محدودیت‌های حداقلی که سازمان‌ملل برای سران طالبان قرار داده‌اند را نادیده بگیرند؟
از نظر فعالان حقوق بشر، محدودیت برای سفر طالبان به خارج از افغانستان کمترین کاری است که سازمان ملل برای تنبیه طالبان در عوض نقض حقوق بشر انجام داده اند. اینک طالبان از سازمان ملل خواسته‌است که این محدودیت‌ها رابر دارند.
به نظر می‌رسد که محدودیت‌های وضع شده بر سفر سران طالبان، مشکلات فراوانی را برای آنان به وجود آورده است که برای رفع آن در تلاش هستند؛ اما طالبان به خوبی می‌دانند که لازمه رفع این محدودیت‌ها تمکین به خواست جامعه جهانی مبنی بر رعایت حقوق بشر و پذیرش حقوق زنان و دختران در حوزه تحصیل و کار است. به عبارت دیگر اگر طالبان از سازمان ملل، توقعی برای انجام کاری را دارد، باید خود نیز انتظاراتی را که سازمان‌ملل از آنان دارد، برآورده سازد تا بهانه‌ای برای طرح چنین مدعا وجود داشته باشد.
شاید زمان آن رسیده باشد که سازمان ملل و طالبان زبان یکدیگر را به خوبی بفهمند و در خصوص مطالبات یکدیگر به جمع‌بندی معقول برسند.
معمارپرس
