دانشجویان افغانستانی که در دانشگاههای منطقه تحصیل میکنند، بهرغم تمام استعدادها و تواناییهایشان، در برزخی میان بازگشت به وطن و ماندن در مهاجرت قرار دارند. آینده افغانستان نه در گِرو منابع طبیعی آن، بلکه در دست همین نخبگان علمی و جوانانی است که اگر فرصتی برای شکوفایی بیابند، میتوانند مسیر توسعه و پیشرفت کشورشان را هموار کنند. اما این فرصت، نیازمند تغییری اساسی در ساختارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان است؛ تغییری که تا تحقق آن، راهی دشوار و طولانی در پیش است.