افغانستان بدون زنان تحصیلکرده، آیندهای تاریک و پر از بحران را پیش رو خواهد داشت. محرومیت نیمی از جامعه از حقوق اساسی خود، تنها به گسترش فقر، افراطگرایی و انزوای بینالمللی منجر خواهد شد. جهان اسلام و جامعه جهانی باید این بحران را نهتنها بهعنوان مسئلهای داخلی بلکه بهعنوان چالشی اخلاقی، دینی و انسانی تلقی کنند. هرگونه سکوت یا بیتفاوتی در برابر این وضعیت، شراکت در ایجاد یک نسل محروم و ناامید خواهد بود.