سخن سردبیر

مادران در میان جوامع مختلف از جایگاه و منزلت بالایی برخوردار بوده و همه‌ سعی دارند تا حق آنان را اداء و بر نقش مهم و تاثیر گذار مادران تاکید نمایند. به همین جهت 24 جوزا به عنوان روز مادر نامگذاری شده است تا تجلیل و تکریمی باشد از زحمات بی دریغ و فداکاری مادران، گرچه با این دست اقدامات نمی‌توان حتی اندکی از زحمات و فداکاری آنان را جبران نمود.

نزدیک به دوسال از محدودیت‌های طالبان بر زنان می‌گذرد اما هیچ برنامه و اقدام مشخصی از سوی طالبان در این خصوص صورت نگرفت. جامعه جهانی نیز نظاره‌گر این واقعیت بوده و فقط با ابراز تاسف و همدردی با زنان افغانستان بسنده کرده‌اند.

اقدامات محدویت آفرین طالبان و سلب حق انتقاد از اقشار مختلف جامعه، به شکلی که هر گونه انتقاد، حتی از سوی اساتید دانشگاه را ممنوع ساخته، افق آزادی بیان و رعایت حقوق شهروندی را تاریک‌تر از گذشته نموده و جامعه تحصیل کرده و استادان را به انزوا و حاشیه می‌کشاند.

افغانستان در میان کشورهایی است که میزان خشونت بالایی دارد، و کودکان نیز در معرض خطرات امنیتی و جنگ قرار دارند. در جنگهای مسلحانه و تنش‌های امنیتی، کودکان اغلب قربانیان بیشتری نسبت به بزرگسالان هستند. این شامل قربانیان بمب‌گذاری‌ها، حملات تروریستی، حملات پهپادی و کشتارهای دیگر است که در گذشته و حال رخ می‌دهد.

بحث مطالبات سازمان ملل از طالبان و بالعکس، مدتی است که به مساله پرابهام تبدیل شده است؛ طالبان از زمان روی کار آمدن در افغانستان متواتر از جامعه جهانی می‌خواهد که با آنان روابط دیپلماتیک داشته باشند اما هیچگاه به خواسته‌های سازمان ملل و جامعه جهانی توجه نکرده است.

بر اساس “معاهده” امضا شده بین دولتمردان ایران و افغانستان در سال ۱۳۵۱، افغانستان باید سالانه ۸۲۰ میلیون مترمکعب از حق‌آبه رود هیرمند را به ایران بدهد. اما در عمل، این تعهد بنا به دلایلی ، کمتر رعایت شده و حق آب ایران از آب هیرمند کاهش یافته است. راهکارها چیست ؟

سرپرست وزارت خارجه طالبان اظهار داشت که این گروه به نوع نظام دیگران کار ندارند و دیگران هم به آن‌ها کار نداشته باشند. با این حال، شیوه دولت‌داری طالبان با هیچ‌کشوری همخوانی ندارد و روز به روز با انتقادات مردمی و بین‌المللی روبه‌رو است. طالبان باید بپذیرند که احقاق حقوق مردم، بخش عمده مطالبه ملت افغانستان و جامعه جهانی است و اینگونه نیست که هر نظامی هر کاری را که خواست انجام بدهد و

نشست دوحه به همت سازمان ملل متحد و با حضور بیش از 25 کشور برگزار می‌گردد. هدف از این گردهمایی، بررسی اوضاع افغانستان و چگونگی تعامل با طالبان است. سازمان ملل در خبرنامه‌ای نوشته که هدف این است تا مشارکت بین‌المللی در مورد موضوعات کلیدی، مانند حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و دختران، حکومت فراگیر، مقابله با تروریسم و قاچاق مواد مخدر تقویت شود.

پس از کودتای خونین 7 ثور سال 1357 که منجر به سقوط نظام نوپای جمهوریت داوودخان و حاکمیت احزاب کمونیستی در افغانستان شد، مردم مسلمان افغانستان که به هیچ عنوان با نظام کمونیستی همسو و موافق نبودند در صدد یافتن چاره ای برای برون رفت از تحت حاکمیت نظام ضد دینی کمونیستی و برقراری نظام اسلامی برآمدند.