به گزارش خبرگزاری معمار؛ نماینده فدراسیون بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) در نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل متحد هشدار داد که افغانستان در آستانه یک بحران انسانی گستردهتر قرار دارد و تأکید کرد که پیچیدگیهای سیاسی نباید مانع رسیدگی فوری به نیازهای مردم این کشور شود.
این نماینده در سخنرانی خود اظهار داشت: «افغانستان امروز در یک دوراهی قرار دارد. بحران انسانی نهتنها کاهش نیافته، بلکه در حال تعمیق است.» وی به چالشهایی چون فروپاشی اقتصادی، نابودی معیشت، بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله، و کاهش شدید خدمات اولیه مانند مراقبتهای صحی و آموزش اشاره کرد.
او با اشاره به بازگشت بیش از یک میلیون مهاجر به افغانستان از آغاز سال ۲۰۲۵ تاکنون، گفت که ظرفیتهای انسانی و اقتصادی افغانستان برای جذب این تعداد محدود است. بر اساس گزارش IFRC، تنها در شش ماه نخست سال ۲۰۲۵، بیش از 1.600.000 مهاجر به افغانستان بازگشتهاند، که این امر فشار شدیدی بر زیرساختهای شکننده این کشور وارد کرده است.
نماینده صلیب سرخ همچنین به آثار روانی دههها جنگ بر کودکان و جوانان در افغانستان اشاره کرد و هشدار داد که کاهش بودجههای بشردوستانه، فعالیتهای حیاتی مانند خدمات درمانی، واکسیناسیون و حمایتهای روانی را تهدید میکند. وی افزود که زنان آسیبپذیر در انتظار دریافت کمک هستند و محدودیتهای اعمالشده توسط طالبان، بهویژه بر زنان و دختران، دسترسی به خدمات را دشوارتر کرده است.
وی خواستار یک «استراتژی جامع» شد که نهتنها نیازهای فوری مانند غذا، سرپناه و مراقبتهای صحی را پوشش دهد، بلکه بر زیرساختهای معیشتی، ذخیرهسازی آب، اشتغال و تابآوری جوامع تمرکز کند. او تأکید کرد: «نمیتوان اجازه داد سیاست مانعی برای کمک به مردم افغانستان باشد. سازمانهای محلی مانند هلال احمر افغانستان (ARCS) باید در تصمیمگیریها شریک شوند و حمایت شوند.»
این مقام صلیب سرخ از جامعه جهانی خواست تا افغانستان را در اولویت قرار دهند و از برنامههای بشردوستانه و توسعهای حمایت کنند. او به نقش کلیدی هلال احمر در ارائه خدمات صحی، غذا و سرپناه به بازگشتکنندگان و جوامع آسیبپذیر اشاره کرد و گفت که این سازمان با وجود کمبود منابع، روزانه به صدها نفر در مرزهای مانند اسلامقلعه کمک میکند.
این هشدار در حالی مطرح میشود که گزارشهای سازمان ملل نشان میدهد در سال ۲۰۲۵، حدود ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند، اما کاهش ۴۰ درصدی کمکهای جهانی، توانایی سازمانهای امدادی را محدود کرده است. صلیب سرخ و هلال احمر پیشتر نیز خواستار بازنگری در رویکردهای بشردوستانه شده بودند تا با سرمایهگذاری در راهحلهای بلندمدت، مانند ایجاد شغل و بازسازی زیرساختها، از تشدید بحران جلوگیری شود.
نماینده صلیب سرخ در پایان از کشورهای عضو سازمان ملل خواست تا با افزایش بودجه و حمایت از برنامههای محلی، به مردم افغانستان کمک کنند تا از این «دوراهی بحرانی» عبور کرده و به سوی آیندهای پایدار حرکت کنند.