به تازگی برنامه جهانی غذا نیز با ابراز نگرانی از شرایط اقتصادی کشور اعلام کرده که افغانستان همچنان به عنوان یکی از گرسنه‌ترین کشورهای جهان باقی مانده است.
این اداره سازمان ملل افزوده که در سال ۲۰۲۵ میلادی، دست‌کم ۵۰۰ هزار کودک در افغانستان از بیماری سوء تغذیه رنج خواهند برد.
برنامه جهانی غذا خواستار توجه جامعه جهانی برای رسیدگی به وضعیت نیازمندان در افغانستان شده و گفته که این نهاد از میان ۱۴ میلیون نیازمند در این کشور، تنها قادر است به نیم آن رسیدگی کند.
پیش‌تر دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (اوچا) نیز در گزارشی اعلام کرده بود که فقر و بیکاری، حدود ۵۰ درصد از جمعیت افغانستان، به شمول زنان را متاثر کرده و در سال ۲۰۲۵، حدود ۲۲.۹ میلیون نفر در این کشور به کمک‌های بشری نیاز خواهند داشت.
نگرانی‌ها از تشدید بحران اقتصادی در افغانستان درحالی مطرح می‌شود که اوضاع جاری نسبت به سال گذشته به مراتب بدتر شده است.
حدود سه ماه پیش شاخص جهانی گرسنگی یک گزارش جدید از وضعیت جهان منتشر کرد که نشان می‌داد مردم افغانستان نسبت به سال گذشته دو رتبه گرسنه‌تر شده‌اند. به عبارت دیگر، تعداد افرادی که از گرسنگی شدید رنج می‌برند، از ۲.۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۶.۶ میلیون نفر در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
به گفته منبع، افغانستان از میان ۱۲۷ کشور جهان در رتبه ۱۱۶ قرار گرفته، در حالی که سال گذشته در رده ۱۱۴ قرار داشت.
گزارش‌های بانک جهانی هم نشان می‌دهند که فقر در افغانستان پس از روی کار آمدن گروه طالبان چنان گسترش یافته که این کشور در میان ۲۶ فقیرترین کشورهای جهان و همسطح کشورهای کم‌درآمد جنوب افریقا مثل اتیوپی، چاد و کانگو قرار گرفته است.
با گذشت چندین سال از تشدید بحران اقتصادی کشور، هنوز نشانه‌هایی از بهبود اوضاع در افغانستان هم به چشم نمی‌خورد؛ حکومت مستقر در افغانستان همچنان تحت تحریم‌های جهانی است و سرمایه های‌گذاری‌های کلان داخلی و بین‌المللی در آن صورت نمی‌گیرد.
برآیند عمده این وضعیت اما گسترش فقر، بیکاری و گرسنگی در میان اقشار گوناگون جامعه بوده و در حال حاضر زندگی میلیون‌ها تن با تهدیدات گوناگون روبرو است.
گزارش سازمان‌های امدادرسان بین‌المللی نشان می‌دهند که هم‌اکنون حدود ۲۳ میلیون و ۷۰۰ هزار افغان به کمک‌های بشردوستانه جامعۀ جهانی وابسته هستند که این سازمان‌ها تنها می‌توانند به ۱۷.۳ میلیون آن رسیدگی کنند.
طبق گزارش‌های سازمان ملل، ۴۸ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و ۱۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تن آنها با عدم مصونیت غذایی مواجه‌اند که بخش عمده آن را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
با این حال، به نظر می‌رسد افغانستان بدون حمایت و تعامل دوامدار جامعه جهانی با خطر یک بحران فراموش شده مواجه شده که در این میان تاوان اصلی را مردم و بویژه بخش فقیر جامعه می‌پردازند.
بنابر این، آنچه مسئولیت حاکمان فعلی را در شرایط فعلی بیش از هر زمانی سنگین‌تر می‌کند، توجه و تمرکز آنها برای حل بحران اقتصادی مردم افغانستان است که در این سال‌ها زیر بار فقر و گرسنگی تحت فشار قرار گرفته‌اند.
