به گزارش خبرگزاری معمار؛ برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد هشدار داد که رشد سریع شهرنشینی در افغانستان، به‌ویژه در شهرهای بزرگ مانند کابل، با زیرساخت‌های ناکافی و بحران‌های زیست‌محیطی همراه است و این شهرها برای چنین تحولی آمادگی ندارند.
این نهاد روز چهارشنبه، ۲۲ اسد ۱۴۰۴، در صفحه ایکس خود نوشت که در سال ۱۹۵۰ تنها ۵ درصد از جمعیت افغانستان در شهرها زندگی می‌کردند، اما این رقم تا سال ۲۰۲۲ به ۲۵ درصد افزایش یافته و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۶۰ به ۵۰ درصد برسد.
با این حال، برنامه اسکان بشر سازمان ملل تأکید کرد که شهرهای افغانستان برای این رشد سریع آماده نیستند. این نهاد افزود: «باید اکنون اقدام کنیم تا از شهرنشینی به‌عنوان فرصتی برای تغییر مثبت بهره ببریم.»
در پیام برنامه اسکان بشر سازمان ملل آمده است که بیش از ۴۰ درصد جمعیت شهری افغانستان در کابل ساکن‌اند، شهری که هم‌اکنون با بحران‌های جدی زیست‌محیطی و کم‌آبی دست‌وپنجه نرم می‌کند. کارشناسان هشدار داده‌اند که کاهش آب‌های زیرزمینی کابل می‌تواند این شهر را به اولین پایتخت جهان تبدیل کند که کاملاً با کمبود آب مواجه شود.
برنامه اسکان بشر از جامعه جهانی و مقامات محلی خواست تا برای مدیریت شهرنشینی و مقابله با بحران کم‌آبی، اقدامات فوری و هماهنگ انجام دهند تا از بروز فاجعه‌ای زیست‌محیطی در افغانستان جلوگیری شود.
بر اساس گزارش سازمان غیردولتی مرسی کورپس، سطح آب‌های زیرزمینی کابل در دهه گذشته به دلیل شهرنشینی سریع و بحران اقلیمی تا ۳۰ متر کاهش یافته است. کارشناسان هشدار داده‌اند که اگر این روند ادامه یابد، منابع آب زیرزمینی کابل تا اوایل سال ۲۰۳۰ کاملاً خشک خواهد شد و حدود هفت میلیون نفر از ساکنان این شهر با تهدید جدی مواجه خواهند شد.
