به گزارش خبرگزاری معمار؛ سوبرامانیام جیشنکر، وزیر امور خارجه هند، برای نخستین‌بار پس از نزدیک به پنج سال، روز دوشنبه، ۲۳ سرطان ۱۴۰۴، وارد شهر پکن شد و با هان ژنگ، معاون رئیس‌جمهوری چین، ملاقات کرد. وی سپس به شهر تیانجین سفر نمود تا در نشست وزیران خارجه سازمان همکاری شانگهای اشتراک ورزد. این سفر به‌عنوان نقطه عطفی در روابط دوجانبه هند و چین تلقی می‌شود که پس از درگیری مرگبار سال ۲۰۲۰ در دره گالوان، با تنش‌های نظامی و دیپلماتیک در مناطق مرزی هیمالیا مواجه بوده است.
جیشنکر در دیدار با هان ژنگ اظهار داشت: «وضعیت بین‌المللی امروز بسیار پیچیده است. به‌عنوان دو کشور همسایه و اقتصادهای بزرگ، تبادل نظر آزاد میان هند و چین ضروری است.» وزارت خارجه چین نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد که هان ژنگ، هند و چین را «بازیگران اصلی در حال توسعه و اعضای مهم جنوب جهانی» خوانده و خواستار احترام متقابل و همکاری عمل‌گرایانه برای تضمین روابطی باثبات و سالم شده است.
این سفر پس از توافق اکتوبر ۲۰۲۴ بر سر گشت‌زنی مرزی انجام شد که به کاهش حضور نظامی در مناطق حساس مرزی کمک کرد. در همان ماه، نرندرا مودی، نخست‌وزیر هند، و شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، در حاشیه نشست بریکس در کازان روسیه دیدار کردند که به‌عنوان گامی مهم در بهبود روابط تلقی شد.
جیشنکر همچنین با وانگ یی، وزیر خارجه چین، دیدار کرد. وانگ یی در این ملاقات تأکید نمود: «هند و چین باید راهی برای احترام و اعتماد متقابل، همزیستی مسالمت‌آمیز و همکاری برد-برد بیابند. روابط ما نباید تحت تأثیر هیچ طرف سومی قرار گیرد.» این اظهارات به نگرانی‌های پکن از نزدیکی هند به ایالات متحده و پیمان کواد اشاره دارد.
وزیر خارجه هند در این دیدار بر اهمیت صلح و آرامش در مناطق مرزی تأکید کرد و گفت که این امر تأثیر مثبتی بر روابط دوجانبه دارد. وی همچنین نگرانی‌هایی درباره محدودیت‌های تجاری و موانع همکاری اقتصادی مطرح نمود و خواستار ازسرگیری تبادل اطلاعات هیدرولوژیکی درباره رودخانه‌های مرزی شد.
