به گزارش خبرگزاری معمار؛ با آغاز امتحانات پایان سال در مکاتب افغانستان، دانش‌آموزان دختر صنف ششم در ولایت‌های مختلف می‌گویند که به‌جای شادی پایان سال، احساس ترس و ناامیدی دارند. آن‌ها نگران‌اند که با پایان دوره ابتدایی، دیگر اجازه ادامه آموزش را نخواهند داشت.
شماری از این دختران در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفته‌اند که محرومیت از آموزش برای‌شان مانند «قطع نفس» است. یکی از این دانش‌آموزان در کابل می‌گوید: «می‌دانم بعد از صنف ششم دیگر مکتب رفتن ممکن نیست. نمی‌فهمم چه کار باید کنم.»
در بسیاری ولایت‌ها، طالبان اجازه ادامه تحصیل دختران پس از صنف ششم را نداده‌اند. این محدودیت‌ها سه سال پیاپی ادامه یافته و تلاش‌های داخلی و جهانی برای لغو آن تا کنون بی‌نتیجه مانده است.
معلمان نیز از وضعیت روحی دانش‌آموزان دختر ابراز نگرانی می‌کنند. یک آموزگار در ولایت بلخ می‌گوید: «این دختران با چشمان پر از اشک امتحان می‌دهند. آن‌ها می‌دانند که شاید این آخرین روزهای حضورشان در مکتب باشد.»
بر بنیاد گزارش‌های نهادهای بین‌المللی، بیش از یک میلیون دختر در افغانستان از آموزش متوسطه و عالی محروم‌اند و این محرومیت خطر تبدیل شدن نسل آینده به نسلی بدون سواد و مهارت را به‌همراه دارد.
در همین حال، فعالان حقوق بشر و نهادهای مدافع حقوق کودکان از جامعه جهانی خواسته‌اند که برای پایان دادن به این سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان، فشارهای هدفمندتری اعمال کنند.
