سید حسن مرتضوی، معاون سفارت ایران در کابل و شیخ نور احمد اسلام‌جار، والی هرات درباره مسائل مورد علاقه طرفین از جمله توسعه خطوط ریلی بین دو کشور گفتگو و تبادل نظر نمودند.
در این دیدار علاوه بر موضوعات مرزی، تجاری و کنسولی، حل و فصل مشکلات مرزی نیز مورد تأکید طرفین بود.
افزایش میزان صادرات برق از جمهوری اسلامی ایران به افغانستان و تسهیل در امر صدور روادید ایران برای شهروندان افغان نیز از دیگر محورهای گفتگوی بین طرفین بوده است.
پیش از این «خان جان الکوزی» معاون اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان با اشاره به روابط تجاری با ایران گفته بود، جمهوری اسلامی ایران بزرگترین شریک تجاری ما است.
وی با اشاره به تجارت 2 میلیارد دلاری میان ایران و افغانستان ابراز امیدواری کرده بود که میزان تجارت میان دو کشور به 10 میلیارد دلار افزایش یابد.
اما چه جاذبه ها و مشوق هایی برای دو کشور در خصوص افزایش حجم مبادلات تجاری وجود دارد که سبب شده است تا ایران به بزرگترین شریک تجاری افغانستان تبدیل شود و همچنین افغانستان نیز تمایل بیشتری به تجارت با ایران نسبت به سایر کشورها داشته باشد.
در ابتدا باید گفت قرابت فرهنگی، زبانی و دینی که در میان دو کشور وجود دارد موجب سهولت فراوان در ایجاد تعامل میان طرفین گشته و به نوعی مردم دو کشور خود را از یک اصل و ریشه می دانند و همین امر سبب افزایش اطمینان و احساس امنیت بیشتر میان طرفین در تعاملات تجاری گردیده و در نهایت منجر به افزایش تعاملات اقتصادی و اجتماعی شده است.
همچنین وجود قرابت های فرهنگی و دینی سبب شده است تا سلیقه های مصرف کنندگان در دو کشور به یکدیگر تشابه زیادی داشته باشد که این امر خود موجب افزایش تقاضا از جانب دو طرف نسبت به محصولات متنوع از پوشاک و خوراک گرفته تا محصولات صنایع دستی و تزیینی که برای طرفین جذابیت های فراوانی دارد و میتواند به شکل قابل توجهی حجم مبادلات تجاری میان دو کشور را افزایش دهد.
علاوه بر این، کیفیت بالای محصولات غذایی، میوه جات، زعفران، خشکبار و بسیاری از این قبیل محصولات که به نوعی در دو طرف مرزها تولید گشته و بازار پر تقاضایی در دو کشور دارد که سبب رشد تعاملات تجاری میان طرفین میگردد.
از سوی دیگر وجود مرزهای طولانی میان دو کشور سبب شده است تا نقل و انتقال میان دو کشور به آسانی صورت پذیرد، البته باید گفت مسائلی همچون امنیت مرزها و مسیرهای حمل و نقل به لحاظ کمی و کیفی از چالش های موجود در این بخش به حساب می آید اما میتوان با اتخاذ رویکرد صحیح و همکاری متقابل علاوه بر تامین امنیت پایدار میان مرزها، بسترهای حمل و نقل ریلی و جاده ای را به نحو بهتری فراهم آورد.
اما نکته بسیار مهمی که نباید از آن غافل شد، همکاری و سرمایه گذاری جمهوری اسلامی ایران در بخش های زیربنایی مانند برق، معادن، پل، جاده، سد، شهرسازی، درمان، آموزش، کشاورزی و حتی صنایع دفاعی، امنیتی و نظامی در کشور افغانستان است زیرا چهار دهه جنگ و کشمکش های سیاسی در کشور به شکل قابل توجهی افغانستان را به لحاظ امکانات زیربنایی دچار ضعف نموده و جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک همسایه نزدیک و شریک مطمئن و کشور درحال توسعه و مستقل در بخش های مختلف، میتواند کمک شایانی به تقویت نقاط ضعف افغانستان به لحاظ زیر بنایی نماید.
در مقابل نیز افزایش حجم مبادلات تجاری میان دو کشور برای طرفین سود قابل توجهی به همراه داشته و به شکل قابل توجهی دو کشور را به لحاظ اقتصادی به سمت پیشرفت سوق دهد.
