یادداشت

برای آینده سوریه، جامعه بین‌المللی باید از هرگونه حمایت از گروه‌های مسلح اجتناب کند و به‌جای آن، بر فرآیندهای صلح‌آمیز و راه‌حل‌های دیپلماتیک تمرکز کند. همچنین، بازسازی سوریه نیازمند یک اجماع جهانی است که به جای رقابت قدرت‌ها، بر همکاری برای احیای حاکمیت ملی و حمایت از مردم سوریه مبتنی باشد.

تحولات اخیر نشان می‌دهد که سیاست اشتباه برخی گروه‌های شورشی و تسلط اسرائیل و قدرت‌های خارجی بر سرنوشت سوریه، این کشور را به آستانه فروپاشی کامل کشانده است. راه نجات سوریه و دیگر کشورهای منطقه، نه در نوکری برای امریکا و اسرائیل، بلکه در وحدت ملی، مقابله با تجاوزات خارجی و بازسازی هویت ملی است.

رهبران طالبان و تحریر الشام باید بدانند که تاریخ، اقدامات آنها را به‌دقت ثبت خواهد کرد. اگر امروز به جای تمرکز بر وحدت جهان اسلام و دفاع از مظلومان، در راستای اهداف قدرت‌های غربی و اسرائیل عمل می‌کنید، این خیانت شما نه تنها از دید ملت‌های مسلمان پنهان نمی‌ماند، بلکه در آینده‌ای نزدیک شما را به عنوان خائنین به آرمان‌های اسلامی معرفی خواهد کرد.

اظهارات اردوغان درباره "دو رهبر باتجربه جهان" بیشتر به خودستایی و نمایش بلندپروازی‌های سیاسی او شبیه است تا یک ارزیابی واقعی از شرایط. مقایسه اقدامات مخرب او در حمایت از تروریست‌ها با سیاست‌های قاطع پوتین در سرکوب تروریسم نشان می‌دهد که ادعاهای اردوغان با واقعیت سازگار نیست.

روز جهانی حقوق بشر، فرصتی است تا نه‌تنها بر ارزش‌ها و اصول حقوق بشری تأکید کنیم، بلکه عملکرد دولت‌ها و گروه‌هایی که این حقوق را نقض می‌کنند، به‌ویژه در برابر آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه، به چالش بکشیم. حاکمیت طالبان در افغانستان از زمان تصرف مجدد ، نمادی از واپس‌گرایی گسترده در زمینه حقوق بشر، به‌ویژه در قبال زنان و دختران، بوده است.

کشورهایی که امروز در همسویی با امریکا و اسرائیل به تخریب سوریه کمک می‌کنند، باید بدانند که دیر یا زود از این همراهی پشیمان خواهند شد. آمریکا و اسرائیل، پس از دستیابی به اهداف خود، هم‌پیمانان موقتشان را نیز قربانی خواهند کرد. تاریخ نشان داده که هم‌پیمانی با این قدرت‌ها، سرنوشتی جز خیانت و سقوط به دنبال ندارد.