ذبیح الله مجاهد

اقدامات محدویت آفرین طالبان و سلب حق انتقاد از اقشار مختلف جامعه، به شکلی که هر گونه انتقاد، حتی از سوی اساتید دانشگاه را ممنوع ساخته، افق آزادی بیان و رعایت حقوق شهروندی را تاریک‌تر از گذشته نموده و جامعه تحصیل کرده و استادان را به انزوا و حاشیه می‌کشاند.

افغانستان در میان کشورهایی است که میزان خشونت بالایی دارد، و کودکان نیز در معرض خطرات امنیتی و جنگ قرار دارند. در جنگهای مسلحانه و تنش‌های امنیتی، کودکان اغلب قربانیان بیشتری نسبت به بزرگسالان هستند. این شامل قربانیان بمب‌گذاری‌ها، حملات تروریستی، حملات پهپادی و کشتارهای دیگر است که در گذشته و حال رخ می‌دهد.

بر اساس “معاهده” امضا شده بین دولتمردان ایران و افغانستان در سال ۱۳۵۱، افغانستان باید سالانه ۸۲۰ میلیون مترمکعب از حق‌آبه رود هیرمند را به ایران بدهد. اما در عمل، این تعهد بنا به دلایلی ، کمتر رعایت شده و حق آب ایران از آب هیرمند کاهش یافته است. راهکارها چیست ؟

سرپرست وزارت خارجه طالبان اظهار داشت که این گروه به نوع نظام دیگران کار ندارند و دیگران هم به آن‌ها کار نداشته باشند. با این حال، شیوه دولت‌داری طالبان با هیچ‌کشوری همخوانی ندارد و روز به روز با انتقادات مردمی و بین‌المللی روبه‌رو است. طالبان باید بپذیرند که احقاق حقوق مردم، بخش عمده مطالبه ملت افغانستان و جامعه جهانی است و اینگونه نیست که هر نظامی هر کاری را که خواست انجام بدهد و