یادداشت

نظام سیاسی و قوای مسلح افغانستان طی دو ماه جنگ و گریز (که بیشتر به معامله و تبانیشباهت داشت؛ تا جنگ و مقاومت) فرو پاشید و گروه مسلح طالبان که در لیست گروه‌های تروریستی سازمان ملل قرار داشت، به شکل باورنکردنی بر سراسر کشور مسلط گردید.

وضعیت کنونی افغانستان، پیامد مستقیم مداخلات قدرت‌های خارجی مانند پاکستان و امریکا، و همچنین ناکارآمدی و بی‌کفایتی طالبان است. حمایت برخی کشورهای منطقه از تروریسم در افغانستان، مسئولیت اخلاقی و سیاسی جامعه بین‌المللی را برای مقابله با این تهدیدات افزایش می‌دهد.

چهار دهه بی‌ثباتی و بحران علاوه بر آسیب‌های زیادی که بر دیگر بخش‌های کشور وارد کرده، بخش صحی افغانستان را هم صدمه زده است.

بحران افغانستان یک تراژدی انسانی است که ریشه در بازی‌های بزرگ قدرت‌های جهانی دارد. همه بازیگران این صحنه، از جمله غرب، طالبان، چین و روسیه، در ایجاد و تداوم این بحران مسئول هستند. محکوم کردن یک طرف بدون توجه به نقش سایر بازیگران، به حل بحران کمک نخواهد کرد.

برای آینده سوریه، جامعه بین‌المللی باید از هرگونه حمایت از گروه‌های مسلح اجتناب کند و به‌جای آن، بر فرآیندهای صلح‌آمیز و راه‌حل‌های دیپلماتیک تمرکز کند. همچنین، بازسازی سوریه نیازمند یک اجماع جهانی است که به جای رقابت قدرت‌ها، بر همکاری برای احیای حاکمیت ملی و حمایت از مردم سوریه مبتنی باشد.