یادداشت

ر مجموع اقدامات ترامپ نشان می‌دهد که او درصدد احیای حضور آمریکا در افغانستان و تقویت جایگاه ایالات متحده در منطقه است. اما این سیاست‌ها در عین حال می‌تواند به افزایش بی‌ثباتی داخلی افغانستان، پیچیدگی‌های بیشتر در روابط بین‌المللی و فشارهای داخلی بر دولت آمریکا منجر شود.

موضع‌گیری عباس استانکزی نه‌تنها برای زنان افغانستان بلکه برای کل جامعه، نویدبخش تحولی مثبت است. اگر سایر مقامات طالبان و علمای دینی به این حقایق اذعان کنند و در برابر تصمیمات ناعادلانه سکوت نکنند، ممکن است شرایط برای زنان افغان بهبود یابد.

اظهار عاصم منیر مبنی بر اینکه «رهبران طالبان افغان به ما گوش نمی‌دهند» بیانگر تغییری مهم در دینامیک روابط پاکستان و طالبان افغان است. بیش از بیست سال حمایت اقتصادی و تسلیحاتی پاکستان از طالبان، تنها برای تأمین منافع کوتاه‌مدت خود شان بود. این حمایت‌ها اغلب با تحقیر و توهین به رهبران طالبان همراه بوده؛ زندانی کردن، محدودیت در سفر، و تهدیدهای آشکار و حتی کشتن، بخشی از این رفتارها بودند.

، محکومیت طالبان در دادگاه بین‌المللی می‌تواند زمینه را برای اعمال تحریم‌های جدید علیه این گروه و رهبران آن فراهم کند. جامعه جهانی می‌تواند با استناد به رأی دادگاه، تحریم‌های هدفمندی علیه اعضای کلیدی طالبان اعمال کند که از جمله ممنوعیت سفر و مسدود کردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور خواهد شد.

امروز معادلات قدرت در خاورمیانه تغییر کرده است. اسرائیل و حامیان آن در غرب، در برابر اراده مردم فلسطین و جنبش‌های مقاومت، دیگر نمی‌توانند ادعای سلطه‌گری و قدرت‌نمایی کنند. سکوت دولت‌های عربی و سیاست‌های دوگانه کشورهای مانند ترکیه، تنها بر روی ماهیت ضعیف‌تر آنان در عرصه بین‌المللی صحه می‌گذارد.

وضعیت فعلی، نمونه‌ای آشکار از یک بحران پیچیده و چندبعدی است که مدیریت آن نیازمند همکاری گسترده بین‌المللی، برنامه‌ریزی دقیق و درک عمیق از نیازهای مردم افغانستان است. تصمیمات نهادهای بین‌المللی در این زمینه باید هم‌زمان بر کاهش آسیب‌های انسانی و یافتن راه‌حل‌های پایدار برای احیای اقتصادی و اجتماعی متمرکز باشد.