یادداشت

تصمیم طالبان برای ممنوع‌الخروج کردن هزاران نفر از کارمندان دولت پیشین، نمونه‌ای دیگر از سیاست‌های سرکوبگرانه این گروه است که خلاف وعده‌های اولیه آنها، اصول اسلامی و موازین حقوق بشری است. طالبان که خود سال‌ها مرتکب جنایت و ویرانی شده‌اند، نه‌تنها هیچ‌گاه محاکمه نشده‌اند، بلکه اکنون دیگران را با اتهامات نامشخص تحت فشار قرار داده‌اند.

مهم‌ترین پیامدهای خشکسالی، افزایش مهاجرت داخلی و خارجی است. بسیاری از خانواده‌ها که معیشتشان وابسته به کشاورزی و دامداری است، به دلیل کمبود آب و کاهش تولیدات زراعی، مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. این مهاجرت‌های اجباری نه تنها باعث افزایش جمعیت در شهرها و فشار بر زیرساخت‌های شهری می‌شود، بلکه با افزایش نرخ بیکاری، فقر و مشکلات اجتماعی همراه خواهد بود.