یادداشت

تعطیلی مراکز درمانی و کاهش دسترسی به خدمات بهداشتی، باعث افزایش بیماری‌های عفونی و کاهش امید به زندگی در میان کودکان خواهد شد. این وضعیت بر سلامت کودکان تأثیر می‌گذارد وآینده کشور را نیز به خطر می‌اندازد، زیرا نسلی که از سلامت و آموزش محروم باشد، نمی‌تواند در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور نقش مؤثری ایفا کند.

یکی از اصلی‌ترین مشکلات افغانستان تحت حاکمیت طالبان، عدم توانایی در مدیریت بهینه منابع کشور است. در این میان، وضعیت بحرانی افغانستان، از جمله بسته شدن مراکز درمانی و توقف برنامه‌های حمایتی برای کودکان، به وضوح نشان‌دهنده اولویت‌های غلط و بی‌توجهی به مردم است.

طالبان تا زمانی که سیاست‌های کنونی خود را تغییر ندهد، نه‌تنها مشروعیت بین‌المللی به دست نخواهد آورد، بلکه همچنان با بحران داخلی نیز روبه‌رو خواهد بود. مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، انتظار دارند که این گروه محدودیت‌های اعمال‌شده را لغو کرده و به حقوق اساسی شهروندان احترام بگذارد.

آنچه که تاکنون در سوریه رخ داده و به ویژه در مورد نقش گروه‌های تروریستی همچون هیئت تحریر الشام و حمایت‌های خارجی از آنها باید به این نکته توجه کرد که هیچ‌گاه نمی‌توان برای منافع کوتاه‌مدت و سیاسی، جان انسان‌ها و حقوق بشر را قربانی کرد. حمایت بی‌دریغ از گروه‌های تروریستی در سوریه، به ویژه از سوی دولت ترکیه، نه تنها ادامه بحران و خشونت را در پی خواهد داشت بلکه به تسلط افراطی‌گری و تروریسم در این منطقه دامن می‌زند.

معلمان ستون‌های اصلی هر جامعه‌ای هستند و بی‌توجهی به حقوق آنان نه تنها از نظر انسانی نادرست است، بلکه منجر به تضعیف بنیان‌های آموزش و پرورش در کشور خواهد شد. اگر طالبان خواهان ساخت یک افغانستان پیشرفته و پایدار هستند، باید به فوریت به مسأله معیشت معلمان رسیدگی کنند و شرایطی را فراهم سازند که آنان بتوانند با آرامش و انگیزه بیشتر به تعلیم و تربیت نسل آینده بپردازند.