یادداشت

ملت افغانستان بار دیگر قربانی تصمیم‌هایی شده‌اند که نه در داخل کشور و نه به نفع مردم گرفته شده‌اند. آمریکا با بی‌اعتنایی به سرنوشت تجهیزات رهاشده، و طالبان با سوء‌مدیریت و عدم پاسخ‌گویی، مشترکاً شرایطی را فراهم کرده‌اند که در آن، امنیت ملی افغانستان به کالایی در بازارهای سیاه تبدیل شده است.

برای پایان دادن به بحران‌های کنونی، ضروری است که هم طالبان و هم مخالفان آن از خودخواهی و دست‌و‌پا زدن برای تأمین منافع شخصی دست بردارند. اگر همه گروه‌ها به‌جای تمرکز بر رقابت‌های ایدئولوژیک و قدرت‌طلبانه، به فکر منافع مشترک مردم  و کشور باشند، راه‌حل‌های ممکن برای بحران‌های کشور بیشتر خواهد شد. افغانستان به هیچ‌وجه نباید به‌عنوان صحنه‌ای برای رقابت‌های خارجی یا داخلی باشد؛ بلکه باید به‌عنوان یک کشور مستقل و آباد به منافع مردم خود توجه شود.

در حالی‌که جهان به‌سوی هوش مصنوعی، پخش زنده، واقعیت مجازی و تعاملات تصویری حرکت می‌کند، افغانستان با چالش‌هایی بنیادین در آزادی بیان، دسترسی به اطلاعات و بقای رسانه‌های مستقل مواجه است. این تضاد، نه تنها رسانه‌های افغانستان را از قطار پیشرفت جهانی عقب نگه می‌دارد، بلکه آن‌ها را در سراشیبی فروپاشی قرار می‌دهد.

محرومیت آموزشی دختران در افغانستان، چالشی چندوجهی است که دین، فرهنگ و ضرورت‌های عصر حاضر را به مبارزه می‌طلبد. رفع این محدودیت‌ها یک الزام حقوق بشری است که گامی برای احیای جایگاه افغانستان در منطقه و جهان است.

فغانستان در آینده نزدیک با موجی از ناامنی، بی‌ثباتی و حملات تروریستی روبه‌رو خواهد شد؛ موجی که نه‌تنها امنیت داخلی افغانستان را تهدید می‌کند، بلکه به‌راحتی می‌تواند به مرزهای شمالی گسترش یابد و کشورهای آسیای مرکزی را نیز درگیر سازد.