یادداشت

افغانستان، با همه شگفتی‌های تمدنی‌اش، در چهار دهه اخیر اسیر جنگ‌ها و بحران‌های داخلی و خارجی بوده است. اما در دل این ظلمت، صدای شاعری مثل سید ابوطالب مظفری، پژواک دیگری دارد.

واقعیت این است که بحران غزه، صرفاً یک فاجعه انسانی نیست، بلکه آزمونی تاریخی برای افکار عمومی جهان و رسانه‌های آزاد است. آمریکا با حمایت بی‌چون‌وچرا از رژیم صهیونیستی، نه‌تنها شریک مستقیم این جنایت‌هاست، بلکه با استفاده ابزاری از سازوکارهای بین‌المللی، روند امدادرسانی و تحقق آتش‌بس را نیز به بن‌بست کشانده است.

افغانستان این روزها با چالش‌های متعددی دست‌وپنجه نرم می‌کند، اما شاید یکی از تلخ‌ترین و خاموش‌ترین فجایع آن، بحران گرسنگی باشد؛ بحرانی که نه تنها در میان آمارها گم شده، بلکه به نظر می‌رسد حساسیت جامعه جهانی را نیز آن‌گونه که باید، برنمی‌انگیزد.

عید قربان، یکی از بزرگ‌ترین و معنوی‌ترین اعیاد اسلامی، فرصتی است برای بازنگری در ایمان، ایثار و همبستگی اجتماعی. مردم افغانستان با قلب‌هایی سرشار از محبت و باور، این عید را با آداب ویژه‌ای گرامی می‌دارند. در این مقاله، نگاهی داریم به پیام‌های عمیق معنوی و اجتماعی عید قربان و نقش آن در تقویت وحدت ملی و اخلاق اسلامی در جامعه افغانستان.

محیط زیست، گهواره حیات و بستر رشد همه موجودات زنده است. این زمین، نه تنها محل سکونت ماست، بلکه روح طبیعت در رگ‌هایش جاری‌ست. اما آنچه امروز شاهدش هستیم، فریادی‌ست از اعماق درختان قطع‌شده، رودهای خشک‌شده، آسمان‌های دودآلود و جانورانی که یا منقرض شده‌اند یا در آستانه نابودی‌اند.

پیام عرفه و عاشورا، دعوتی است به شناخت، بصیرت و مسئولیت. راه حسین (ع)، راهی است که از عرفه آغاز می‌شود، با عاشورا معنا می‌یابد، و در ظهور منجی به ثمر می‌رسد. هرکه امروز دل در گرو امام حسین دارد، باید جای خود را در جبهه حق مشخص کند.

امام خمینی بارها از دشمن‌شناسی سخن گفت و هشدار داد که استکبار جهانی با همه‌ی ابزارهای ممکن به مقابله با اسلام راستین برخاسته است.

افغانستان؛ پنجاه سال یتیمی، فقر، تجاوز و فراموشی؛ کودکان افغانستان، قربانیان خاموش جنگ‌های داخلی و خارجی‌اند؛ جنگ‌هایی که از شوروی تا امریکا و از طالبان تا جنگ‌سالاران داخلی، بذر مرگ را در خانه‌ها کاشتند. میلیون‌ها کودک در این سرزمین یتیم، یا معلول، یا کشته شدند. بسیاری‌شان نیز به کار اجباری و گدایی افتادند و شماری از آنان طعمه‌ی تجاوزهای جنسی شدند. آن‌چه بر سر کودکان افغانستان آمده، نه تنها تراژدی، بلکه جنایت سازمان‌یافته علیه انسانیت است.