یادداشت

آنچه طالبان انجام می‌دهند نه اسلامی‌سازی، بلکه «ایدئولوژیک‌سازی» آموزش است. آن‌ها به جای اینکه با منطق و استدلال علمی نصاب را بهبود بخشند، به‌گونه‌ای سطحی و خشک، هر آنچه با ذهنیت‌شان سازگار نیست حذف می‌کنند. در حالی که اسلام خود مکتب عقلانیت و پرسشگری است.

با اندوه و تأثر فراوان آگاه شدیم که زلزله ویرانگر در ولایت‌های کنر و ننگرهار، صدها تن از هموطنان عزیز ما را به کام مرگ برده و هزاران نفر دیگر را مجروح و بی‌خانمان ساخته است. این حادثه دردناک، نه‌تنها ضایعه‌ای بزرگ برای بازماندگان قربانیان است، بلکه جراحتی عمیق بر پیکر تمام افغانستان محسوب می‌شود.

تاریخ افغانستان فقط روایت شکست اشغالگران خارجی نیست؛ بلکه درونمایه‌ی تلخ‌تر آن، ناکامی افغان‌ها در ساختن یک نظام سیاسی سالم و پایدار است.

افغانستان امروز در یکی از تاریک‌ترین و پرچالش‌ترین مقاطع تاریخ معاصر خود قرار گرفته است. سرزمینی که مردم آن سال‌هاست میان جنگ، فقر، ناامنی و مهاجرت دست‌وپا می‌زنند و اکنون حتی در کشورهای همسایه نیز با آینده‌ای نامعلوم روبه‌رو هستند.

خبرنگار در هر جامعه‌ای حافظ وجدان عمومی است و مأموریت او تنها انتقال حقیقت. وقتی خبرنگار هدف قرار می‌گیرد، در حقیقت تلاش می‌شود چشم و گوش جهانیان کور و کر شود. اسرائیل خوب می‌داند که روایت جنایت‌هایش در غزه، اگر آزادانه به جهان برسد، مشروعیتش را بیش از پیش فرومی‌پاشاند. از همین‌روست که خبرنگار به یکی از نخستین قربانیان این جنگ بدل می‌شود.

دانشمندان و آثار تاریخی، حافظه زنده یک ملت‌اند. احترام به آن‌ها نه یک تجمل، بلکه ضرورتی برای بقا و شکوفایی است. ملتی که حافظه تاریخی خود را از دست بدهد، در نهایت اسیر فراموشی و تکرار خطاها می‌شود. افغانستان امروز دقیقاً در همین چرخه گرفتار است؛ چرخه فراموشی، بی‌هویتی و خودویرانگری.

امروز، اوکراین نه‌تنها صحنه‌ی جنگ و خونریزی است، بلکه به میدان آزمایش پروژه‌های غیراخلاقی و غیرانسانی غرب تبدیل شده است. امریکا و متحدانش با حمایت بی‌چون‌وچرا از رژیم زلنسکی، این کشور را به آتش کشیدند و اکنون خبرهایی منتشر می‌شود که بنیاد خانوادگی رئیس‌جمهور اوکراین نیز در قاچاق کودکان بی‌گناه نقش داشته است