حذف ۶۰۰ هزار زن باردار از فهرست دریافت‌کنندگان غذای مقوی از سوی برنامه جهانی غذا، زنگ خطری جدی را برای آینده زنان افغانستان به صدا درآورده است. این تصمیم که در پی کمبود بودجه اتخاذ شده، ابعاد گسترده‌ای از بحران انسانی در کشور را نمایان نموده و تهدید جدی برای سلامت مادران و نوزادان به شمار می‌رود.
کمبود بودجه تنها دلیل این فاجعه انسانی نیست. خشکسالی‌های پی در پی، درگیری‌های داخلی، تحریم‌های اقتصادی و بی‌ثباتی سیاسی، همگی دست به دست هم داده‌اند تا افغانستان را به شدیدترین بحران‌های غذایی در جهان مواجه کنند. این بحران نه تنها سلامت جسمی مادران باردار و نوزادان را تهدید می‌کند، بلکه رشد و توسعه نسل آینده افغانستان را نیز به خطر می‌اندازد.
حذف زنان باردار از برنامه غذایی، عواقب جبران‌ناپذیری برای سلامت مادران و نوزادان کشور در پی خواهد داشت. سوء تغذیه در دوران بارداری می‌تواند منجر به زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن در نوزادان و حتی مرگ مادر شود. همچنین، کمبود مواد مغذّی در دوران بارداری می‌تواند بر رشد مغز و سیستم ایمنی نوزاد تأثیر منفی بگذارد.
برای مقابله با این بحران، نیازمند یک اقدام فوری و هماهنگ در سطح ملی و بین‌المللی هستیم. افزایش کمک‌های بشردوستانه، سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی، ایجاد اشتغال و حمایت از تولید داخلی، از جمله مهم‌ترین راهکارهایی هستند که می‌توانند به بهبود وضعیت غذایی در افغانستان کمک کنند.
علاوه بر این، انزوای افغانستان و عدم مشارکت جامعه جهانی در بهبود اقتصاد افغانستان که ناشی از سیاست‌های طالبان می‌باشد از دیگر عوامل عمده ای است، که محرومیت از نیازهای اولیه را افزایش داده است.
از آنجاییکه دوران حاملگی مرحله مهم و حساسی است و عدم دریافت غذای سالم و مقوی بر سلامتی مادر و کودک اثر مستقیم دارد، حذف ۶۰۰ هزار زن باردار از برنامه غذایی، یک فاجعه انسانی است که نیازمند توجه جدی جامعه جهانی است.
برای جلوگیری از وخیم‌تر شدن اوضاع، باید اقدامات فوری و مؤثری در جهت رفع بحران غذایی در افغانستان انجام شود. در غیر این صورت، نسل آینده افغانستان با چالش‌های جدی روبرو خواهد شد و سلامت مادران و نوزدادان با خطرات جدی مواجه خواهد شد.
