به گزارش خبرگزاری معمار؛ رهبران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای (SCO) روزهای چهارشنبه و پنجشنبه (۱۳ و ۱۴ سرطان) در آستانه، پایتخت قزاقستان، گرد هم آمدند تا در بیست و دومین نشست سران این سازمان شرکت کنند. این در حالی است که برای چهارمین سال متوالی، هیچ نماینده‌ای از افغانستان در این نشست حضور نداشت.
عدم حضور افغانستان در نشست شانگهای، انزوای روزافزون طالبان در جامعه بین‌الملل را برجسته می‌کند. این گروه که پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان در سال ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفته، هنوز از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است.
با وجود اینکه برخی از کشورهای عضو شانگهای روابط نزدیکی با طالبان دارند، به نظر می‌رسد که اکثریت این کشورها هنوز مایل به پذیرش رسمی این گروه به عنوان عضو یا ناظر در سازمان نیستند.
این موضوع تا حدی به دلیل نگرانی‌ها در مورد وضعیت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و دختران در افغانستان، است. طالبان پس از به قدرت رسیدن، محدودیت‌های گسترده‌ای را برای زنان و دختران افغان اعمال کرده‌اند که منجر به محکومیت شدید آنها از سوی جامعه بین‌الملل شده است.
علاوه بر این، برخی از کشورهای عضو شانگهای ممکن است نگران روابط نزدیک طالبان با گروه‌های تروریستی مانند القاعده و داعش باشند.
عدم حضور افغانستان در نشست شانگهای ضربه قابل توجهی به این کشور است. سازمان شانگهای یک بلوک قدرتمند اقتصادی و امنیتی است که می‌تواند فرصت‌های مهمی برای همکاری و تجارت با افغانستان فراهم کند. محرومیت از این مزایا می‌تواند روند بازسازی و توسعه افغانستان را به شدت مختل کند.
در این میان، آینده حضور افغانستان در سازمان شانگهای نامشخص است. هنوز مشخص نیست که آیا طالبان می‌توانند نگرانی‌های جامعه بین‌الملل را برطرف کرده و در نهایت به عضویت یا جایگاه ناظر در این سازمان دست پیدا کنند یا خیر.
با این حال، به نظر می‌رسد که تا زمانی که طالبان اقدامات قابل توجهی برای بهبود وضعیت حقوق بشر و مقابله با تروریسم انجام ندهند، عضویت آنها در سازمان شانگهای دور از دسترس خواهد بود.
