مقامات طالبان در واکنش به برخی انتقادات درباره محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش می‌گویند که این مسئله صرفا یک موضوع داخلی است و کشورها نباید در آن دخالت کنند!
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان و رئیس هیئت این گروه در نشست دوحه هم مسئله آموزش زنان در افغانستان را یک موضوع داخلی خوانده است.
پرسش اما این است که آیا موضوع آموزش زنان صرفا یک موضوع داخلی است یا فراتر از آن؟
در این خصوص روزماری دی کارلو، معاون سرمنشی سازمان ملل متحد به تازگی گفته است که حقوق بشر به ویژه حقوق زنان تنها مسئله داخلی افغانستان نیست.
این مقام سازمان ملل گفته است: «افغانستان برخی کنوانسیون‌ها، معاهده‌ها و توافقنامه‌های بین‌المللی را امضا کرده که بر حقوق بشر و حقوق شهروندی تمرکز دارند. آنها به این قراردادها متعهد هستند. فرقی نمی‌کند که دولت‌ها تغییر کند اما افغانستان آن را به عنوان یک کشور امضا کرده. بناً از این جهت، مسئله تنها موضوع داخلی افغانستان نیست و ما آن را به صراحت اعلام کرده‌ایم.»
مقامات طالبان درحالی آموزش زنان را موضوع داخلی می‌خوانند که حتی خواست‌های شهروندان افغانستان را که عمدتا تاکید بر فراهم‌سازی زمینه آموزش برای زنان دارند، در نظر نگرفته‌اند.
چنانچه در نزدیک به سه سالی که از عمر حکومت طالبان می‌گذرد بارها موضوع آموزش زنان چه از طریق برگزاری تجمعات اعتراضی در داخل و خارج از کشور و چه از طریق تریبون‌های مردمی و رسانه‌ای مطرح شده، اما تغییری در تصمیم طالبان مشاهده نشده است.
بحث آموزش زنان یک بحث مهم جهانی است که نمی‌توان آن را تا حد مسایل کوچک داخلی و قبیله‌ای تقلیل داد. اصرار طالبان بر این که موضوع آموزش زنان یک مسئله داخلی است و کشورها نباید به این بحث بپردازند، باعث ادامه انزوای بین‌المللی افغانستان و به مرور زمان سبب ضعف حاکمیت فعلی خواهد شد.
بنابر این، حکومت طالبان اگر قرار است به عنوان عضو مسئول و متعهد در نظام بین الملل عمل کند می‌بایست استندرها و قوانین آن را نیز مدنظر قرار دهد. مهم‌ترین و کلیدی‌ترین بحث جامعه بین‌المللی رعایت حق آموزش زنان است که از نظر اسلامی نیز مورد تاکید واقع شده است.
