کاترین راسل، مدیر اجرایی یونیسف، در بیانیه‌ای به مناسبت هزارمین روز ممنوعیت تحصیل دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان توسط طالبان، اعلام کرد که حقوق زنان و دختران، نباید قربانی سیاست شود.
خانم راسل افزود: دختران افغانستان از ابتدای ممنوعیت تحصیل، تاکنون سه میلیارد ساعت فرصت آموزشی را از دست داده‌اند.
او تأکید کرد که این محرومیت سیستماتیک، نه تنها نقض آشکار حق آموزش دختران است، بلکه فرصت‌های آنها را تلف نموده و سلامت روانشان را به خطر می‌اندازد.
به گفته راسل، ممنوعیت تحصیل دختران، پیامدهای منفی زیادی داشته و بحران بشری را شدیدتر نموده و همچنین بر اقتصاد و مسیر توسعه افغانستان نیز تأثیر منفی می‌گذارد.
راسل گفت: “هیچ کشوری نمی‌تواند به جلو حرکت کند در حالی که نیمی از جمعیت آن عقب مانده باشد.”
او از طالبان خواست که فوراً به همه زنان اجازه آموزش داده شود وی همچنین از جامعه جهانی خواست که به حمایت از آموزش دختران افغانستان ادامه دهد.
در حالی ممنوعیت آموزش زنان و دختران وارد هزارمین روز شده است که طالبان هیچ اقدام مشخصی برای رفع موانع تحصیل دختران انجام نداده اند. آنان تنها به این نکته پافشاری می‌کنند که شرایط برای آموزش زنان در کشور فراهم نمی‌باشد.
عملکرد حذفی طالبان با واکنش ملی و بین‌المللی مواجه شده است؛ از یک سو، مردم افغانستان خواستار رفع محدودیت‌ها علیه زنان می‌باشند و از سوی دیگر، جامعه جهانی به طور مداوم از طالبان می‌خواهند که به این محدودیت ها پایان بخشند.
براساس روایات و آموزه‌های اسلامی، آموختن علم یک فریضه الهی محسوب می‌شود که هیچ توجیهی برای ممنوعیت آن قابل قبول نمی‌باشد اما دختران افغانستان 3 سال است که با همین نگاه به حاشیه رانده شده و خانه نشین می‌باشند.
دوسال، زمان کوتاهی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. دختران و زنان دچار ضربات روحی از این ناحیه به زنان و شده اند که بسیار مخرب و جبران ناپذیر است.
اینک با هزار روزه شدن منع آموزش زنان، نمایندگان مدافع حقوق بشر، از محافل و مراجع قضایی بین‌المللی خواسته اند که حاکمیت افغانستان را از هر طریق ممکن، پاسخگو نمایند؛ زیرا آنچه برای آنان روشن شده این است، که طالبان اراده‌ای برای رفع محدودیت ها در خصوص تحصیل و کار زنان ندارند.
