منابع محلی در قندوز می‌گویند که طالبان مفتی عبدالشکور حنیف، خطیب مسجد جامع این ولایت را از امامت مسجد و تدریس در مدرسه برکنار و بازداشت کرده‌اند.
عبدالشکور حنیف پس از نشر یک ویدیوی انتقادی‌اش از طالبان در صفحات اجتماعی واکنش‌های گسترده‌ای را درباره مسوولیت عالمان دین در قبال وضعیت جاری کشور برانگیخت و استقبال زیادی را به همراه داشت.
او در نوار تصویری که گفته می‌شود حدود سه هفته پیش از جریان سخنرانی وی ضبط شده است، طالبان را به قوم‌گرایی، ظلم و افزایش مالیات غیرقانونی بر شهروندان فقیر کشور متهم می‌کند.
وی همچنین طالبان را متهم کرده است که شهروندان عادی کشور را به بهانه‌های «داعشی و مقاومتی» بودن بازداشت و شکنجه می‌کنند و از آنان اعتراف اجباری می‌گیرند.
باشنده‌گان محل و یکی از نزدیکان این عالم دین گفته که از سه هفته به این‌سو از سرنوشت وی اطلاعی ندارند.
طالبان در قندوز تاکنون در مورد بازداشت این عالم دین چیزی نگفته‌اند.
پس از روی کار آمدن طالبان، زمینه نقد از حاکمیت بسیار کم رنگ شده و کسی جرأت ندارد تا به صورت مستقیم از آنان انتقاد کند. در طول دو سال گذشته کسانی که از طالبان انتقاد کرده اند با برخورد قهری آنان مواجه شده و تعدادی زندانی و برخی نیز از کشور فراری شده اند.
این وضعیت حالتی را در افغانستان به وجود آورده است که همه در یک فضای به شدت امنیتی زندگی کنند و مردم نتوانند از اداره‌ای که بر آنان حکمرانی می‌کند انتقادی داشته باشند.
در جامعه ای که شرایط نقد از حاکمیت وجود نداشته باشد و به منتقدین نیز به دیده‌ی دشمن نگریسته شود، هر نوع انحراف و اشتباهی قابل پیش بینی می‌باشد. در چنین شرایطی، مسئولین حکومتی خود را از هر گونه بازخواست و نظارت مصئون می‌پندارند و امور کشوری را سلیقه‌ای و مطابق میل خویش انجام خواهند داد.
انتقاد سازنده، حکومت را در پیشبرد برنامه‌ها و اداره هر چه بیشتر و بهتر جامعه یاری می‌رساند و به نوعی کمک کننده و یاری گر حاکمیت می‌باشد.
طالبان نباید به هر منتقدی که نقد دلسوزانه و مفید دارند، به دیده‌ی دشمن برخورد نمایند؛ چرا که هدفِ آنان اصلاح و پیشرفت کشور است، نه مخالفت با حاکمیت.
انتظار می‌رود طالبان بستری را فراهم کند تا مردم افغانستان بتوانند نقدهای دلسوزانه خویش را در امنیت کامل داشته باشند و حاکمیت نیز با آنان برخورد برادرانه و محترمانه داشته باشد.
