پژوهشگران دریافتند که تولید هر تصویر توسط ابزارهای هوش مصنوعی معادل شارژ یک تلفن همراه، ردپای کربنی ایجاد می‌کند.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ همچنین، ردپای کربنی فعالیت با ابزارهای متنی هوش مصنوعی مانند گفت‌وگو با چت‌بات‌ها یا نوشتن یک مقاله به کمک آن‌ها معادل شارژ ۱۶ درصد ظرفیت باتری یک تلفن هوشمند معمول است.
پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون ایالات متحده با همکاری محققان شرکت «هاگینگ فیس» ۸۸ مدل زبانی مختلف را با استفاده از ۳۰ مجموعه داده یکسان بررسی کردند.
مطالعه مورد اشاره همچنین به بررسی ۱۳ فعالیت مختلف توسط برنامه‌های یادگیری ماشین پرداخته است. محققان میزان دی‌اکسید کربن تولید شده توسط هر یک از این فعالیت‌ها را در هر ۱۰۰۰ گرم اندازه‌گیری کردند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد که بیشترین مصرف انرژی مربوط به درخواست تولید محتوای جدید به ابزارهای هوش مصنوعی بوده است.
تولید متن، خلاصه‌سازی متن، شرح یک تصویر و یا تولید تصویر همگی به‌عنوان دستورهایی شناخته شده‌اند که نیاز به مصرف انرژی بیشتری برای پردازش دارند.
از این میان تولید تصویر در بالاترین جایگاه مصرف انرژی قرار دارد و دسته‌بندی متن نیز کمترین میزان انرژی لازم را به خود اختصاص داده است.
پژوهشگران به دنبال این بررسی از متخصصان یادگیری ماشین خواسته‌اند تا در مورد ماهیت مدل‌های هوش مصنوعی خود شفافیت به خرج دهند تا درک بهتری از تاثیر آن بر محیط زیست داشته باشند.
ممکن است مصرف انرژی معادل یک بار شارژ تلفن همراه برای تولید تصاویر هوش مصنوعی چندان ترسناک به نظر نرسد اما با در نظر گرفتن محبوبیت ابزارهای هوش مصنوعی مانند چت‌جی‌جی‌تی شرکت اوپن ای‌آی که روزانه بیش از ۱۰ میلیون کاربر فعال دارد، حجم گازهای گلخانه‌ای ایجاد شده از این طریق می‌تواند به سرعت به سطح نگران‌کننده‌ای برسد.
