گزارشات نگران کننده از نقض حقوق شیعیان و هزاره‌ها و عدم پیگری حاکمیت

شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان با نشر بیانیه ای نیروهای طالبان را متهم به کشتار «سیستماتیک» شیعیان و هزاره‌ی منطقه‌ی «جوی‌نو» ولسوالی ارزگان خاص ولایت ارزگان کرده‌ و خواستار تحقیقات از سوی سازمان ملل درباره‌ی این کشتار شده‌ است.
این شورا با نشر اعلامیه‌ای گفته که جنگ‌جویان محلی طالبان در ولسوالی خاص ارزگان، طی دو سال گذشته ۱۷ تن از مردم هزاره را در این منطقه به قتل رسانده‌اند.
در آخرین مورد در این منطقه حاجی حسن و علی‌خان، پدر و پسر توسط افرادی که تا کنون هویت شان مشخص نشده، به قتل رسیده‌اند.
در جریان بیشتر از دو سال گذشته که طالبان بر افغانستان مسلط شده‌اند، ۱۷ نفر از باشندگان منطقه‌ی هزاره‌نشین جوی‌نو (ششپر) به قتل رسیده‌اند.
این شورا افزوده است که افراد مسلح محلی با حمایت طالبان دست به آتش‌زدن مزارع خانه‌ها و اموال مردم، قطع درختان و چپاول دارایی‌های باشندگان جوی‌نو زده‌اند.
از زمان تسلط طالبان بر جغرافیای افغانستان، اقدامات متعددی در جهت حذف و یا با حاشیه راندن اقلیت های قومی و مذهبی صورت گرفته است که با کمال تاسف هیچ اقدامی برای پیگیری و احقاق حقوق آنان انجام نشده است.
چندی قبل، اخباری در خصوص قطع درختان و اذیت و آزار مردم مناطق شیعه‌نشین(هزاره) در رسانه‌ها منتتشر شد که افکار عمومی را متاثر ساخت؛ اما در روزهای گذشته گزارشات، حاکی از آن است که این اقدامات هدفمند، به قتل مردم این مناطق منجر شده است.
برخی این قبیل اقدامات علیه هزاره‌ها را ناشی از خصومت دیرینه‌ی عده‌ای از پشتون‌ها با این قوم می‌دانند و معتقدند که طالبان به دنبال حذف جامعه شیعه از افغانستان هستند؛ همانطور که در گذشته نیز برخی از نظام‌های قوم گرا با هدف سلطه، شیعیان و هزاره‌ها را به خاک و خون کشیده و جنایت‌های فجیعی را به یادگار گذاشتند که هیچ‌وقت از کارنامه شوم آنان پاک نخواهد شد و تاریخ در باره آنان قضاوت خواهد کرد.
عده‌ای دیگر نیز این قبیل اقدامات را ناشی از سوء مدیریت، اهمال و حتی حمایت غیر مستقیم طالبان می‌دانند. به عبارت دیگر همان کسانی که دست به چنین اقدامات می‌زنند، شاید از نیروهای رسمی طالبان نباشند اما در سایه‌حمایت و یا بی‌مسئولیتی نیروهای طالبان، چنین اعمالی را مرتکب می‌شوند.
صرف نظر از اینکه این جنایات، متوجه چه کسانی می‌باشد، حکومت طالبان باید در این زمینه پاسخگو باشند. اگر این رفتارها از سوی نیروهای رسمی طالبان بوده باید توسط یک دادگاه‌صالح مورد بازخواست و محاکمه قرار بگیرند؛ و حکومت نیز در این خصوص اهتمام لازم را به کار ببرد؛ اما اگر از جانب نیروهای خود سر و محلی باشد، باز هم مسئولیت آن متوجه طالبان خواهد بود؛ چرا که در سایه حکومت آنان که ادعای برابری و عدالت دارند اینگونه رفتارهای ضد انسانی و ضد اسلامی انجام گرفته است، و حاکمیت طالبان با برخورد قاطع به شرارت‌افروزی، خاتمه دهند.
هر چند طالبان با انتخاب یکجانبه علما و عدم انتخاب عالمان شیعه در ولایات، چنین اتهامات را علیه خویش قوی‌تر ساخته است، اما نمی‌توان به طور قطع در این رابطه قضاوت کرد و باید منتظر بود که اداره‌ی طالبان در این خصوص چه موضعی خواهد گرفت.
با توجه به شکایات متعدد شیعیان در مناطق هزاره نشین، و هم چنین اظهارات مقامات گذشته در مورد نقض حقوق شیعیان، سازمان ‌ملل مسئولیت دارد کمیته‌ای در این مورد تشکیل دهد تا تحقیقات مستقل انجام داده و نتیجه را برای افکار عمومی تبیین نمایند؛ که اگر این جنایات به صورت نظامند، و در سایه حکومت طالبان انجام می‌گیرد، مردم افغانستان و جامعه جهانی از آن مطلع گردند و اگر کار حکومت نیست، طالبان باید به صورت جدی با مسببان این اقدامات، برخورد جدی نماید.
جامعه افغانستان از اقوام مختلف و با مذاهب گوناگون تشکیل شده است و هیچگاه تشتت و درگیری در میان آنان نبوده و اگر چنین جنایاتی صورت گرفته ناشی از ضعف حکومت بوده که باید جبران شده و اجازه داده نشود که جنگ مذهبی و قومی در کشور شکل بگیرد، زیرا جز ضرر و آسیب، نتیجه ای نخواهد داشت.