زنان معترض افغانستان، به مناسبت “هفته‌ی همبستگی با مردم افغانستان”و در آستانه‌ی دومین سال یه قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، از “نیروهای آزادی‌خواه” خواستند تا در مقابل این گروه متحد شوند.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ این زنان معترض امروز (شنبه، ۲۱ اسد) در قطعنامه‌ای که به مناسبت “هفته‌ی همبستگی با مردم افغانستان” منتشر کرده‌اند، بیان کرده‌اند که “خواست همه‌ی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران، چیزی جز پایان بی‌قیدوشرط حکومت طالبان نیست”.
زنان معترض افغانستان امسال از ۱۳ تا ۲۰ ماه آگست را «هفته‌ی همبستگی با مردم افغانستان» نام‌گذاری کرده‌اند و به این مناسبت اعتراضاتی علیه طالبان در داخل افغانستان و کشورهای مختلف جهان برگزار می‌کنند.
در این قطع‌نامه آمده است که پس از تسلط طالبان بر افغانستان در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ میلادی، «چرخه‌ی زندگی عادی زنان متوقف شده و محدودیت‌های زن‌ستیزانه از سوی طالبان، جز نفس‌کشیدن، همه چیز را از زندگی آنان حذف کرده است».
بر اساس این قطع‌نامه، زنان افغانستان در این مدت با «تجاوز جنسی در زندان‌ها، سنگسار، اعدام، کشتار، شکنجه، شلاق، خودکشی، فشار سنگین و کشنده‌ی روانی، محرومیت از کار، آموزش و ازدواج‌های اجباری» مواجه بوده‌اند.
معترضان در قطع‌نامه‌‌ی‌شان نوشته‌اند که اکنون «آپارتاید جنسیتی» به‌صورت کامل از سوی طالبان اعمال می‌شود و زنان از زندگی اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آکادمیک و اقتصادی «به‌طور کل حذف شده‌اند».
زنان معترض افغانستان در این قطع‌نامه طالبان را به «تبعیض سیستماتیک»، «جنایت جنگی»، «نسل‌کشی» و «کوچ اجباری» ملیت‌های ساکن در افغانستان متهم کرده‌اند.
آنان می‌گویند که افغانستان تحت کنترل طالبان «به صحرای بدون قاعده و قانونی می‌ماند که مردمش از شدت ناامیدی، فقط به خودکشی و فرار فکر می‌کنند».
معترضان در این قطع‌نامه از سازمان ملل متحد و جامعه و شهروندان کشورهای جهان می‌خواهند که با آنان «هم‌صدا» شوند و از مبارزات‌شان علیه طالبان حمایت کنند.
معترضان در این قطع‌نامه همچنین خواستار قطع کمک‌های مالی به افغانستان تحت کنترل طالبان، لغو توافق‌نامه‌ی دوحه میان امریکا و طالبان و عدم تعامل و به رسمیت‌شناختن این گروه شده‌اند.
در این قطع‌نامه همچنین از سازمان ملل متحد و کشورهای جهان خواسته شده که باید از یک دولت فراگیر و مبتنی بر رأی مردم در افغانستان حمایت کنند و «اجازه ندهند که یک گروه تروریستی و مزدور برای مدت نامعلوم بر سر اقتدار بماند و سرنوشت مردم را گروگان بگیرد».
آنان همچنین از سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری جهان خواسته‌اند که همکاری و دادخواهی کنند تا دادگاه کیفری بین‌المللی بررسی «جنایات ضدبشری طالبان» را در اولویت کاری خود قرار دهد.
گروه طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، زنان را از دسترسی به آموزش و کار منع و بر حضور آنان در مکان‌های عمومی محدودیت‌های شدید وضع کرده‌اند.
در این مدت، این گروه بارها متهم به «نقض حقوق بشر» و «جنایت ضدبشری» شده است و کارشناسان سازمان ملل متحد گفته‌اند که رفتار این گروه در برابر زنان می‌تواند «آپارتاید جنسیتی» باشد.
