دیدار نمایندگان ویژه امریکا با طالبان در دوحه با موجی از انتقادهای گسترده رو بهرو شده است. برخی با اشاره به یادداشت رینا امیری درباره «اصرار گسترده» افغانها، پرسیدهاند، کجا و چطور اصرار کردند؟
رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان افغانستان میگوید به «اصرار گسترده افغانها و مدافعان حقوق بشر» برای «تعامل مستقیم با طالبان» با نمایندگان این گروه در دوحه دیدار کرده است.
منتقدان از امیری پرسیدهاند که چه کسانی بر تعامل با طالبان اصرار کردهاند؟
یلدا رویان، فعال حقوق بشر در توییتی نوشته که مدافعان راستین حقوق بشر هرگز خواهان تعامل مستقیم شما (رینا امیری) با طالبان نمیشوند. زیرا هیچ نتیجهای ندارد.
یلدا افزوده: «کسانی که شما را به انجام این کار ترغیب میکنند ممکن است علایق شخصی یا سازمان غیر دولتی داشته باشند که بسیاری از آنها دوستان شما هستند. بیایید از تعمیم خواستههای یک گروه کوچک به نمایندگی از میلیونها زن افغان که در رنج هستند اجتناب کنیم.»
فوزیه کوفی، نماینده پیشین مجلس نمایندگان افغانستان پرسیده آیا امریکا متوجه است که تقریباً دو سال است که زنان افغانستان در یک زندان باز محبوس شدهاند؟ امیدوارم متوجه شده باشند.
سمیرا حمیدی، مسوول بخش افغانستان در سازمان عفو بینالملل در واکنش به سخنان رینا امیری در توییتی نگاشته: «اغلب فعالان زن و مدافعان حقوق بشر هرگز از گروهی که تنها حقوق بشر هر شهروند افغانستان را نقص میکند، برای مشارکت مستقیم درخواست نمیکنند.»
خانم حمیدی اضافه کرده که خواندن این توییت بسیار «ناامیدکننده» است.
مختار وفایی، خبرنگار هم در توییتی نوشت: «رینا امیری، برای توجیه لابیگری به نفع طالبان، از نام مردم افغانستان استفاده میکند. توییت او در مورد نشست دوحه با جمله بالا (اصرار گسترده افغانها) که گمراه کننده است، آغاز شد.»
آقای وفایی افزودکه خانم امیری برای جلوگیری از انتقاد، گزینه کامنت را در صفحه خود مسدود کرده است.
حشمت رادفر، فعال حقوق بشر در توییتی نوشته که «اصرار گسترده افغانها و مدافعان حقوق بشر» کلیگویی گمراهکنندهتر از فرمایشات توماس وست است.
او پرسیده «اگر ریگی به کفش ندارید، چرا امکان درج دیدگاه را از مخاطبان تان سلب کردهاید؟»
سحر احسان، مدافع حقوق بشر پرسیده: «نمیدانم کدام مدافعان حقوق بشر خواستهاند با گروهک تروریستی طالبان تعامل مستقیم داشته باشند؟
نامبرده در ادامه نوشته: «عبارت مدافع حقوق بشر به گونه کامل در تضاد با تعامل با تروریستان است، این عالی جنابان راه خود را مشخص کنند؛ حقوق بشر یا تروریسم!»
حمیرا قادری، نویسنده نوشته که خواست مدافعان حقوق بشر عدم تعامل با طالبان است؛ اما رینا امیری این خواست را دستکاری کرده است.
زهرا حقپرست، فعال حقوق زنان در توییتی خطاب به خانم امیری نوشته: «با طالبان صحبت نکن، به ماگوش کن، اصلا بیا از من در مورد وحشتی که در زندان طالبان تجربه کردم، بشنو. چرا ما را نادیده میگیرید؟»
ژولیا پارسی، از زنان معترض نوشته: «متأسم به چنین همجنسهای که درد زنان افغانستان را درک نمیکند؛ ما زنان معترض هیچ زنی را که با طالب تعامل کند بهعنوان نماینده نمیپذیریم.»
سودابه بیانی، بیانگذار اکادمی آموزش دختران هم در توییتی پرسیده «طالبان حتا زنان را آدم حساب نمیکنند، چطور ما خواهان تعامل با این گروه شویم؟» او افزوده که نصف مردان و زنان بیکار و افسردهاند، چطور خواهان تعامل با گروهی شوند که چنین مصیبتی را بر آنان تحمیل کرده است؟»
نور رحمن اخلاقی، وزیر پیشین مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان خطاب به رینا امیری نوشته که شما که نمیتوانید در ادامه سیآیای نباشید.
ستاره محمدی، سخنگوی شورای جهانی هزاره در توییتی نگاشته: «این مدافعان حقوق بشر کیها اند؟ زنان در افغانستان با اپارتاید جنسیتی روبهرو اند، زنان نیازمند کمکاند، بگذارید صدایشان شنیده شود.»
مژگان فراجی، خبرنگار و مدافع حقوق بشر خطاب به خانم امیری در توییتر نوشت: «شما برای تعامل با زنان لابیگر جلسهای برگزار کردید، آن افراد حاضر در مجلس هرگز نماینده زنان کشور و مردم ما نیستند. شما طالب را بر سرنوشت ما حاکم کردید و در صدد مشروعیت بخشیدن به آنها هستید، شرم بر شما باد.»