در میان تعداد کمی از سفرایی که در کابل باقی مانده اند، وانگ یو، سفیر چین در افغانستان، این روزها بسیار پرکار به نظر می‌رسد.
به گزارش خبرگزاری معمار، نشریه «استاندارد مدیا» در گزارش امروز خود نوشته است: این هفته، آقای وانگ با سه وزیر طالبان ملاقات کرد که دو تن از آن‌ها توسط دیپلمات‌های غربی در انزوا هستند – سراج الدین حقانی، وزیر داخله که ۱۰ میلیون دالر جایزه تروریسم بر سر خود از ایالات متحده دارد، و ندا محمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی که درب دانشگاه‌ها را بر روی دختران افغان بسته است.
سید محی الدین سادات، سفیر طالبان در پکن، مانند همتای خود در کابل، برنامه فشرده‌ای را در سراسر کشور با مقامات دولتی و شرکت‌های چینی برگزار می‌کند.
چین در میان تعداد کمی از کشورهایی است که میزبان کاردار طالبان است. پکن به جز به رسمیت شناختن رسمی، عملاً با رژیم طالبان نه تنها به عنوان دولت قانونی افغانستان بلکه به عنوان یک شریک تجاری، سرمایه‌گذاری و امنیتی رفتار می‌کند.
رهبران چینی با این فرض رفتار می‌کنند که موفقیت آن‌ها در رقابت با غرب به اهرم فشار آن‌ها بر کشورهای میانی کوچکتر مانند افغانستان بستگی دارد.
حتی در حالی که چین یک مرز ناهموار و همیشه بسته به طول ۹۲ کیلومتر با افغانستان دارد، به طور سنتی با این کشور رفتاری دور از خود نشان می‌دهد و می‌گوید که از سیاست «۳ احترام» و «۳ هرگز» پیروی می‌کند.
در سرتاسر جهان، پکن متهم به حفظ یک سیاست بسیار استثمارگرانه در قبال کشورهای کم درآمد در آسیا و آفریقا شده است، جایی که شرکت‌های چینی در استخراج معادن و پروژه‌های ساختمانی بزرگ سرمایه‌گذاری کرده اند.
پس از امضای قرارداد استخراج نفت با یک شرکت چینی در اوایل سال جاری، مقامات طالبان اکنون عنوان مردند که چین علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در معدن لیتیوم در افغانستان است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که افغانستان محصور در خشکی بیش از یک تریلیون دالر مواد معدنی گرانبها، از جمله ذخایر لیتیومی که در باتری‌های قابل شارژ استفاده می‌شود، دارد.
رهبران کمونیست چین که متهم به شکنجه اویغورهای اقلیت مسلمان در اردوگاه‌های مذهبی هستند، نگرانی خود را در مورد ایجاد پناهگاه‌های امن برای شبه نظامیان اویغور در همسایه افغانستان ابراز کرده اند.
احمد، سفیر پیشین افغانستان گفت: نگرانی اصلی چین فروش احتمالی تسلیحات به اویغورها و سازماندهی مجدد این گروه برای ایجاد مشارکت تاکتیکی با شبه نظامیان دیگر است.
اما طالبان اظهار داشته‌اند که هیچ گروه تروریستی اجازه نخواهد داشت از خاک افغانستان علیه سایر کشورها از جمله گروه مخالف اویغور، جنبش اسلامی ترکستان شرقی استفاده کند.
طالبان که از سوی کشورهای غربی محکوم و تحریم شده است، به نظر می‌رسد که در ازای معاملات معدنی و تضمین‌های امنیتی، از سوی کشورهای منطقه به رسمیت شناسایی شوند.
