کارشناسان سازمان ملل در گزارشی اخیر از وضعیت نگران‌کننده زنان و دختران در افغانستان پس از قدرت‌گیری طالبان خبر داده‌اند.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ کارشناسان سازمان ملل در گزارشی می‌گویند که طالبان با تحمیل تفسیرهای افراطی از شریعت، حقوق بشر و آزادی‌های اساسی زنان را نقض کرده و با افراطی‌ترین شکل زن‌ستیزی حکومت می‌کنند.
این کارشناسان گفتند که ارتکاب آشکار آزار و شکنجه متداوم مبتنی بر جنسیت در افغانستان مصداق «جنایت علیه بشریت» است.
آنها خواستار اتخاذ رویکرد مبتنی بر حقوق بشر توسط جامعه بین‌المللی و حمایت از مشارکت معنادار زنان در هر بحث و تصمیم‌گیری درباره آینده کشور شده‌اند.
آنها همچنین به شدت از تهدید، آزار و بازداشت خودسرانه زنان معترض علیه سیاست‌های طالبان محکوم کرده‌اند.
در گزارشی که منتشر شده آمده که ریچارد بنت گزارش سازمان ملل در زمینه حقوق بشری و دروتی استرادا –تانک، رییس گروه کاری تبعیض علیه زنان و دختران از تاریخ ۲۷ اپریل تا چهارم می از افغانستان بازدید کرده‌اند.
آنان در گزارش شان از وخامت وضعیت حقوق بشری در افغانستان ابراز تأسف کرده‌اند.
در این گزارش آمده است: “پس از فروپاشی نظام جمهوریت، مقام‌های دفکتو چهارچوب قانونی و سازمانی را از بین برده‌اند و به افراطی‌ترین اشکال زن‌ستیزی حکومت می‌کنند.”
بر بنیاد گزارش، طالبان تفسیرهای خاصی از دین را تحمیل می‌کنند که ظاهرا برای اکثریت قریب به اتفاق افغان‌ها قابل قبول نیست.
آنان یاد آور شده که اعتراضات شدیدی علیه به رسمیت‌شناختن طالبان در افغانستان وجود دارد. گزارش افزوده، مقام‌های طالبان در دیدار با آنان گفتند که زنان در بخش آموزش، صحت و تجارت کار می‌کنند و اطمینان دادند که زنان می‌توانند مطابق شریعت جدا از مردان کار کنند.
این گزارش تاکید کرده که مقام‌های طالبان با تکرار اظهارات قبلی‌شان، گفته‌اند که روی بازگشایی مکاتب دخترانه کار می‌کنند و جامعه بین‌المللی نباید در امور داخلی افغانستان مداخله کند.
متخصصان سازمان ملل می‌گویند که در جریان سفرشان به افغانستان چگونگی زندگی زنان و دختران را مستند کرده‌اند. یکی از زنان در این گزارش گفته است: “ما زنده‌ایم، اما زندگی نمی‌کنیم.”
متخصصان سازمان ملل با اشاره به محدودیت‌های طالبان علیه زنان و دختران گفته‌اند که این محدودیت‌ها به افزایش میزان ازدواج اطفال و ازدواج اجباری و همچنین گسترش خشونت‌های مبتنی بر جنسیت با معافیت از مجازات، کمک کرده است.
آنان درباره تهدید، آزار و اذیت و بازداشت خودسرانه‌ی زنان معترض علیه زنان ابراز نگرانی کرده‌اند.
در گزارش آمده که بسیاری از زنان احساس ترس و اضطراب شدید شان را با متخصصان سازمان ملل شریک کرده و وضعیت شان را حبس خانگی توصیف کرده‌اند.
متخصصان سازمان ملل در مورد مشکلات صحت روانی گسترده و دلیل فزاینده‌ی خودکشی در میان زنان و دختران نیز ابراز نگرانی کرده و گفته‌اند که اگر محدودیت‌ها سریعا برداشته نشود، [این مرگ‌ها] ممکن زن‌کشی محسوب شود.
متخصصان سازمان ملل گفته‌اند که این سازمان باید رویکرد مبتنی بر حقوق بشر اتخاذ کند و از معیارهایی که طی دهه‌ها ایجاد شده پیروی نماید.
آنان همچنین تأکید کرده‌اند که موضوع حقوق زنان و دختران در افغانستان و مشارکت معنادار آنان در هر بحثی باید در بالاترین اولویت باقی بمانند.
در گزارش آمده است: “زنان و دختران نباید برای اهداف سیاسی مورد استفاده‌ی ابزاری قرار گیرند و هرگز از حقوق آنان به‌عنوان ابزار مذاکره استفاده نشود.”
مختصصان سازمان ملل در نهایت تاکید کرده که جامعه بین‌المللی همچنان در وضعیت افغانستان دخیل بماند و گام‌های مشخصی برای حمایت از پاسخ‌گویی در مورد نقض جدی حقوق بشر بردارد.
