همزمان با مذاکرات هستهای جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده، رژیم صهیونیستی با تجاوز آشکار به ایران اسلامی که همراه با ترور، تخریب و کشتار شهروندان بیگناه بود، منطقه را به سوی دگرگونی و تحولات سریع هدایت کرد. این اقدامات اسرائیل که مسبوق به سابقه نیز میباشد، ماهیت تروریسستی این رژیِم را بیش از گذشته هویدا کرد.
نکته حایز اهمیت این است که این اقدام صهیونیستها با هماهنگی و همکاری همه جانبه امریکا بوده است. ایران همواره بر صلح آمیز بودن استفاده از فناوری هسته ای تاکید داشته و بازرسان آژانس انرژی اتمی بیشترین نظارت را از تاسیسات هسته ای این کشور داشته اند. با این حال، سازمان انرژی اتمی با همسویی کشورهای غربی علیه ایران بیانیه صادر و اسراییل را در جهت حمله به ایران جسورتر کرد.
رژیم صهیونیستی گمان میکرد با ترور فرماندهان نظامی، حمله به پایگاههای نظامی و هستهای، ایران را از مقابله به مثل باز میدارد و زمینه فروپاشی حکومت را در کوتاترین زمان فراهم می کند؛ اما درایت و مدیریت رهبر جمهوری اسلامی ایران و اقدامات تنبیهی نیروهای مسلح ایران، تمام خیالات امریکا و اسرائیل را نقش بر آب کرد.
ضربات سنگین و مخرب ایران علیه اسرائیل، ایالات متحده را بر آن داشت تا به کمک مولود پلیدش، یعنی صهیونیستها بشتابد و با بمباران تاسیسات هستهای ایران بر شکست خود و غاصبان صهیونیست، پرده بیفکند.
بمباران مراکز هستهای ایران به خوبی نیات شوم و چهره نفاق آمریکا را برملا ساخت. ترامپ در قدم اول، به اسرائیل اجازه داد که در زمان نشستهای هسته ای به ایران حمله نماید و در گام بعدی خود وارد میدان شده و به تمامیت ارضی ایران تجاوز نمود.
براساس قوانین بینالمللی و معاهده انپیتی حمله به اعضای این نهاد ممنوع بوده و هر اقدام نظامی تجاوز آشکار محسوب میگردد.
امروزه به خوبی روشن شد که امریکا نه تنها در جهت صلح و امنیت جهانی قدم بر نمیدارد بلکه خود، آغازگر تنشها و درگیریها علیه منافع ملتها و خصوصا مسلمانان به شمار میرود.
جمهوری اسلامی ایران هیچگاه به کشوری تجاوز نکرده و نخواهد کرد اما تاریخ نشان داده است که نیروهای مسلح این کشور به هر تجاوز و نقض تمامیت ارضی علیه منافع کشورش پاسخ کوبنده و یرانگر داده است. حالا این ایران است که علاوه بر صهیونیست ها با چه مقدار و مقیاسی پاسخ تجاوز ایالات متحده را بدهد.
جهانیان و مسلمانان به خوبی دریافته اند که امریکا منشاء بیثباتی و تجاوز علیه ملتها بوده و خواهد بود و اقدام نظامی علیه ایران نیز آخرین مورد نخواهد بود. بنابراین دولتهای اسلامی و عربی باید از خواب غفلت بیدار شوند که دیر یا زود نوبت به کشورهای آنان نیز فرا خواهد رسید.
امروز، حق و باطل در یک رویاروی همه جانبه قرار گرفته اند و چیزی تحت عنوان بیطرفی در این بین وجود ندارد. همه مسئولند تا موضع روشن در این خصوص بگیرند و صفبندی خود را در این پیکار، به صراحت اعلام نمایند تا در پیشگاه خداوند کامیاب و در تاریخ جهان اسلام سر فراز معرفی شوند.