نصرالله پژمان‌فر، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی ایران، بر ضرورت همدلی و اتحاد میان دو ملت ایران و افغانستان تأکید کرد.
وی اظهار داشت که مهاجران افغانستانی در طول تاریخ، چه در روزهای سخت و چه در زمان آسایش، همواره در کنار مردم ایران بوده‌اند و هیچ‌گونه جدایی یا چنددستگی میان این دو ملت وجود ندارد.
این نماینده مجلس ایران افزود که باید شرایط مناسبی برای حضور مهاجران افغانستانی در ایران فراهم شود تا این هم‌زیستی مسالمت‌آمیز تقویت گردد. او با اشاره به پیوندهای تاریخی و فرهنگی میان دو ملت، از لزوم توجه به حقوق و نیازهای مهاجران سخن گفت و بر اهمیت ایجاد فضایی مناسب برای زندگی مشترک تأکید کرد.
روابط ایران و افغانستان پیوندی ناگسستنی دارند که ریشه در تاریخ مشترک، فرهنگ اسلامی و اشتراکات زبانی و ادبی دارد. این ارتباط عمیق، همواره به عنوان پلی برای همدلی و همکاری بین دو ملت عمل کرده است. آقای پژمان‌فر، با تاکید بر این اشتراکات تأکید کرده و حضور مهاجران افغانستانی در ایران را نه به عنوان یک چالش، بلکه به عنوان واقعیتی تاریخی و اجتماعی مورد توجه قرار داده‌اند. وی با اشاره به همراهی مهاجران افغانستانی در شرایط سخت و آرام، بر ضرورت تدوین نظامی منسجم برای مدیریت هوشمند حضور آنان در کشور تأکید کرده‌اند.
در شرایطی که افغانستان با بحران‌های امنیتی، اقتصادی و انسانی دست‌وپنجه نرم می‌کند، سیاست‌گذاری دقیق در قبال مهاجران افغانستانی در ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تجربه نشان داده است که بازگرداندن گسترده و بدون برنامه‌ریزی مهاجران نه تنها مشکلات انسانی را تشدید می‌کند، بلکه می‌تواند به اختلال در بخش‌هایی از اقتصاد ایران که متکی به نیروی کار افغانستانی است بینجامد. از سوی دیگر، عدم تفکیک بین مهاجران اقتصادی و پناهندگان واقعی به ویژه کسانی که تحت تعقیب طالبان هستند می‌تواند تبعات امنیتی و اخلاقی در پی داشته باشد.
راه‌حل پایدار در این زمینه، تدوین یک برنامه زمان‌بندی‌شده با همکاری نهادهای بین‌المللی است تا بازگشت مهاجران به صورت تدریجی و داوطلبانه انجام شود. همچنین، حمایت از پناهندگانی که در معرض تهدید هستند، مانند اقلیت‌ها ، فعالان زن و روزنامه‌نگاران باید در اولویت قرار گیرد. از طرفی، سرمایه‌گذاری روی آموزش و مهارت‌آموزی مهاجران می‌تواند هم به توسعه اقتصادی ایران کمک کند و هم زمینه‌ساز بازسازی افغانستان در آینده باشد.
در مجموع، حفظ روابط عمیق ایران و افغانستان نیازمند نگاهی فراتر از مسائل روزمره سیاسی است. ایران می‌تواند با مدیریت هوشمندانه مهاجران، هم از منافع ملی خود محافظت کند و هم مسئولیت اسلامی و انسانی خود را در قبال همسایه‌ای که سال‌هاست با بحران‌های متعدد روبرو است، ایفا نماید. این رویکرد نه‌تنها به ثبات منطقه کمک می‌کند، بلکه پیوندهای دیرینه دو ملت را نیز استحکام می‌بخشد.
