طالبان، د یوې سیاسي-پوځي ډلې په توګه چې افغانستان کنټرولوي، په هیواد کې د امنیت او ثبات ساتل خپل اصلي لومړیتوب ګڼي.
دوی ادعا کوي چې د افغانستان د کنټرول له ترلاسه کولو وروسته یې په هیواد کې امنیت ټینګ کړی او دا پرمختګونه په مثبت ډول ارزوي.
له بلې خوا، یوناما، د ملګرو ملتونو د استازې په توګه، خپل ماموریت په افغانستان کې د بشري حقونو د ساتنې، جنسیتي مساواتو او دوامداره پراختیا پر بنسټ تعریف کړی دی.
په خپلو راپورونو کې، دا سازمان د زده کړې او کار څخه د ښځو او نجونو د محرومیت، د بشري حقونو سرغړونو او د طالبانو لخوا لګول شویو محدودیتونو په څیر مسلو ته اشاره کوي.
په لومړیتوبونو او موخې کې دا توپیر د دواړو خواوو ترمنځ د غلط فهمۍ او تاوتریخوالي لامل شوی دی.
طالبان د یوناما راپورونه یو اړخیز او ناسم ګڼي، او باور لري چې دې ادارې یوازې په منفي اړخونو تمرکز کړی او د امنیت او ثبات ښه والی یې له پامه غورځولی دی.
د طالبانو له نظره، دا راپورونه په نړیواله ټولنه کې د دوی منفي انځور رامینځته کوي.
برعکس، یوناما په دې باور ده چې خپل راپورونه د افغانستان د واقعیتونو پر بنسټ چمتو کوي او دا خپله دنده ګڼي چې نړیوالې ټولنې ته د بشري حقونو د سرغړونو او په ښځو او نجونو باندې د لګول شویو محدودیتونو په اړه معلومات ورکړي.
د واقعیتونو او لومړیتوبونو په تفسیر کې دې توپیر تاوتریخوالی لا پسې زیات کړی دی.
د طالبانو او یوناما ترمنځ د تفاهم د نشتوالي یو له اصلي دلیلونو څخه د بشري حقونو، په ځانګړې توګه د ښځو د حقونو مسله ده.
طالبانو په ښځو او نجونو پراخ محدودیتونه لګولي دي.
یوناما دا کړنې د بشري حقونو څخه ښکاره سرغړونه ګڼي او په خپلو راپورونو کې یې یادونه کوي.
خو طالبان دا کړنې د اسلامي قانون د خپل تعبیر پر بنسټ معنا کوي، او په دې باور دي چې دا محدودیتونه د اسلامي ارزښتونو د ساتنې لپاره اړین دي.
د ښځو د حقونو او بشري حقونو په اړه د نظرونو دا توپیر د دواړو خواوو ترمنځ د کړکیچ یو له ژورو دلیلونو څخه دی.
طالبان د نړیوال مشروعیت او د خپل حکومت د رسمیت پېژندلو په لټه کې دي.
خو یوناما د بشري حقونو د سرغړونو او پر ښځو د لګول شویو محدودیتونو په اړه د جدي اندیښنو له امله له طالبانو سره د بشپړ ملاتړ کولو څخه ډډه کړې ده.
دې کار طالبان دې ته اړ کړل چې یوناما د خپل نړیوال مشروعیت په وړاندې یو خنډ وګڼي.
په افغانستان کې د یوناما ماموریت د مارچ په ۱۷مه پای ته رسیږي، او احتمال شته چې د ملګرو ملتونو د امنیت شورا لخوا یې موده وغځول شي.
طالبان به شاید غوره وګڼي چې دا ماموریت وغځول نشي، ځکه چې دوی دا د خپلو موخو د ترلاسه کولو لپاره یو خنډ ګڼي.
له بلې خوا، نړیواله ټولنه او د بشري حقونو سازمانونه ممکن د یوناما د ماموریت په غځولو ټینګار وکړي ترڅو په افغانستان کې د بشري حقونو وضعیت څارنه دوام ومومي.
دا موضوع کولای شي د طالبانو او نړیوالې ټولنې ترمنځ د کړکېچ د زیاتوالي لامل شي.
له همدې امله، د طالبانو او یوناما ترمنځ د تفاهم نشتوالی د موخو، لومړیتوبونو او د واقعیتونو په تفسیر کې ژور توپیرونو کې ریښه لري.
طالبان نړیوال مشروعیت غواړي او د امنیت په ښه والي ټینګار کوي، پداسې حال کې چې یوناما د بشري حقونو سرغړونو او په ښځو او نجونو باندې لګول شویو محدودیتونو باندې تمرکز کوي.
تر هغه چې دا اختلافات حل نشي، د دواړو خواوو ترمنځ به تاوتریخوالی دوام ومومي، او د دوی اړیکې به په راتلونکي کې له جدي ننګونو سره مخ شي.
