۲۴ جَنوری، روز جهانی آموزش، فرصتی است برای گرامی‌داشت نقشی که آموزش در ساختن دنیایی بهتر ایفا می‌کند. روزی که یادآور اهمیت دانش و پرورش استعدادهای انسانی برای صلح جهانی، توسعه پایدار و رهایی از فقر است. اما این روز برای ما یادآور تلخ‌ترین تضادها نیز هست؛ تضاد میان آنچه باید باشد و آنچه در برخی نقاط جهان، از جمله افغانستان، جریان دارد.
آموزش، ستون فقرات هر جامعه‌ای است. جامعه‌ای که زنان و دخترانش از این حق بنیادین محروم باشند، خود را از نیمی از ظرفیت انسانی و فکری خویش محروم کرده است. تصمیم طالبان در منع دختران از آموزش، نه تنها خیانتی آشکار به زنان و دختران افغانستان بلکه خیانتی بزرگ به آینده این کشور است. این سیاست تبعیض‌آمیز، تأثیراتی مخرب بر جای خواهد گذاشت:
- بدون آموزش، نسل جدید افغانستان فاقد ابزارهای لازم برای شکستن چرخه فقر خواهند بود.
- حذف دختران و زنان از نظام آموزشی به معنای تضعیف علم، اقتصاد، فرهنگ، هنر و ادبیات کشور است، چرا که نیمی از جامعه امکان مشارکت در توسعه علمی، اقتصادی و فرهنگی را از دست می‌دهد.
- هیچ جامعه‌ای بدون حضور و نقش‌آفرینی زنان در علم، فناوری، اقتصاد، فرهنگ و سیاست نمی‌تواند به پایداری دست یابد.
اما ما چه باید کرد؟ در این روز، به‌جای تبریک، باید با زبانی تلخ و دردمندانه این محرومیت را یادآوری کنیم. روز جهانی آموزش را باید به طالبان تسلیت گفت، چرا که آنان نه تنها آینده افغانستان بلکه شرافت انسانی خود را نیز قربانی تفکرات تاریک و پوسیده‌شان کرده‌اند.
دختران کشورم؛شما قهرمانان ناشناخته‌ی این روز هستید. مبارزه شما برای آموزش، نه تنها برای خودتان بلکه برای نجات یک ملت است. امروز، روز شماست؛ روزی که صدای شما باید شنیده شود، حتی اگر در پس دیوارهای ظلم خفه شده باشد.
و طالبان؛ شما می‌توانید مدارس را ببندید، خواندن کتاب‌های را ممنونع سازید، اما نمی‌توانید اشتیاق به دانستن را از دل‌ها بیرون کنید. تاریخ نشان داده است که جوامعی که با دانش جنگیده‌اند، در نهایت قربانی نادانی خود شده‌اند.
به همه وجدان‌های بیدار در سراسر جهان:
در کنار دختران افغانستان بایستیم. امروز، بیش از هر زمان دیگری، نیازمند همبستگی جهانی هستیم. هر صدایی که برای حق آموزش بلند شود، چراغی است در تاریکی این روزها.
و این روز را، با دلی پر از امید و دردی از سر دلسوزی، نه تنها گرامی می‌داریم بلکه به‌عنوان نمادی از مبارزه برای عدالت و برابری از آن یاد می‌کنیم.
به امید روزی که هیچ دختری در هیچ گوشه‌ای از جهان از حق دانستن محروم نباشد.
