شکایت کشورهای جهان از حکومت طالبان در دادگاه بین‌المللی دادگستری به دلیل نقض حقوق زنان، یکی از مهم‌ترین تلاش‌های جامعه جهانی برای مقابله با سیاست‌های سرکوب‌گرانه این گروه به شمار می‌رود. پیوستن انگلیس به این ائتلاف، نشان‌دهنده افزایش همبستگی و اجماع بین‌المللی در برابر نقض حقوق بشر توسط طالبان است. اقداماتی از این دست نه تنها از اهمیت حقوقی و نمادین بالایی برخوردارند، بلکه پیامدهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عمیقی نیز برای طالبان و وضعیت افغانستان به همراه دارند.
در صورتی که جامعه جهانی در این اقدام متحد شود و دادگاه لاهه طالبان را محکوم کند، این گروه با فشارهای بی‌سابقه‌ای مواجه خواهد شد. نخستین پیامد چنین حکمی، کاهش احتمال مشروعیت بین‌المللی طالبان است. محکومیت رسمی در دادگاه بین‌المللی می‌تواند به عنوان یک سند حقوقی و اخلاقی علیه این گروه عمل کند و کشورهای بیشتری را ترغیب کند که از هرگونه تعامل رسمی با طالبان خودداری کنند. این موضوع به انزوای دیپلماتیک طالبان دامن خواهد زد و مانع از دستیابی آنها به مشروعیت بین‌المللی خواهد شد.
علاوه بر این، چنین حکمی می‌تواند فشارهای اقتصادی بیشتری بر طالبان وارد کند. بسیاری از دارایی‌های مالی افغانستان در خارج از کشور مسدود شده و جامعه جهانی تاکنون از آزادسازی این منابع به دلیل سیاست‌های طالبان علیه زنان و نقض حقوق بشر خودداری کرده است. یک محکومیت رسمی در دادگاه لاهه می‌تواند روند آزادسازی این منابع را پیچیده‌تر کند و مانع دسترسی طالبان به کمک‌های مالی و توسعه‌ای بین‌المللی شود. این محدودیت‌ها به تشدید بحران اقتصادی در افغانستان منجر خواهد شد و طالبان را در اداره کشور با چالش‌های جدی‌تری مواجه خواهد کرد.
از سوی دیگر، محکومیت طالبان در دادگاه بین‌المللی می‌تواند زمینه را برای اعمال تحریم‌های جدید علیه این گروه و رهبران آن فراهم کند. جامعه جهانی می‌تواند با استناد به رأی دادگاه، تحریم‌های هدفمندی علیه اعضای کلیدی طالبان اعمال کند که از جمله ممنوعیت سفر و مسدود کردن دارایی‌های آنها در خارج از کشور خواهد شد.
با این حال، باید در نظر داشت که طالبان در گذشته نشان داده‌اند که نسبت به فشارهای خارجی مقاومت می‌کنند و مسائل حقوق بشر را به عنوان امور داخلی و غیرقابل مداخله تلقی می‌کنند. به همین دلیل، حکم دادگاه لاهه به تنهایی ممکن است تغییرات فوری در رفتار طالبان ایجاد نکند، اما می‌تواند زمینه‌ساز اقدامات هماهنگ‌تر و مؤثرتری از سوی جامعه جهانی شود.
بنابراین موفقیت این شکایت و تأثیر آن بر طالبان به میزان همبستگی و پایداری جامعه جهانی بستگی دارد. اگر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به طور هماهنگ و مستمر بر طالبان فشار وارد کنند و حمایت‌های لازم را از مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران ارائه دهند، می‌توان امید داشت که این تلاش‌ها در درازمدت به تغییرات مثبتی در وضعیت حقوق بشر در افغانستان منجر شود.
