اداره هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) اوایل هفته جاری در گزارشی اعلام کرد که در حال حاضر، بیش از ۲۳ میلیون نفر در سراسر افغانستان همچنان به کمک‌های بشری نیاز دارند.
اوچا همچنان گفته که در یک دهه گذشته، با وجود کمک‌های فراوان بشردوستانه به افغانستان، این کشور همچنان به دلیل جنگ‌های پی‌هم، بی‌ثباتی سیاسی، خشک‌سالی، زلزله، عدم امنیت غذایی، همه‌گیری ویروس کرونا، فقر و بیکاری به‌شدت آسیب دیده است.
این درحالی است که فرارسیدن فصل سرما در افغانستان وضعیت خانواده‌های نیازمند را بیش از پیش تحت تاثیر قرار داده است؛ چه این که بخش بزرگی از مردم کم درآمد در کشور به دلیل بحران اقتصادی در زمستان قادر به خرید مواد سوختی نیستند.
حکومت طالبان هم علی‌رغم همه وعده‌های که در اوایل به مردم می‌داد تاکنون در بهبود اوضاع اقتصادی جامعه دستاوردی چندان نداشته و فقر و بیکاری همچنان اکثریت مردم را آسیب‌پذیر ساخته است.
هم‌اکنون حدود نیمی از جمعیت کشور غذای کافی برای خوردن ندارند و زندگی میلیون‌ها زن و کودک را هم گرسنگی و سوء تغذیه تهدید می‌کند. این وضعیت سبب شده که از یک‌سو صف نیازمندان در کشور طولانی شود و از سوی هم میلیون‌ها تن دیگر برای پیدا کردن لقمه نانی به صورت قانونی و یا غیرقانونی از کشور فرار کنند.
افزون بر این، کمبود امکانات اولیه از برق گرفته تا مواد سوختی مشکل دیگری است که نیازمندان افغانستان را در فصل سرما با سختی‌های زیاد مواجه می‌کند؛ افزایش بهای مواد سوختی و کنترل ضعیف حکومت بر بازار موضوعی است که از چندی بدین‌سو نگرانی‌های مردم را برانگیخته است.
فصل سرد زمستان و دشواری‌های آن از یک‌سو و دست خالی و بی‌چاره‌‌گی اکثریت مردم در سوی دیگر این روزها تصویر دردناک‌تری از وضعیت اجتماعی افغانستان انعکاس می‌دهد.
گویی مردم نگران‌اند امسال زمستانی به مراتب دشوارتر از سال پار در پیش داشته باشند؛ زمستان سختی که در آن ده‌ها تن در ولایت‌های گوناگون کشور در اثر سرمای شدید و کمبود امکانات جان خود را از دست دادند.
با این همه، اکنون مردم از مسئولان حکومت طالبان انتظار دارند که با اتخاذ تدابیر و اقدامات عملی به وضعیت نیازمندان در کشور رسیدگی کنند، تا در فصل سرما شاهد یک فاجعه انسانی دیگر در کشور نباشیم.
