حمله تجاوزگرانه اسرائیل به ایران و واکنش‌های رسانه‌ای بین‌المللی به این واقعه در پرتو جنگ روایت‌ها، نشان‌دهنده تناقضات بسیاری است.
اگرچه منابع غربی و اسرائیلی این حملات را بزرگنمایی کرده و آن را با عباراتی مانند عملیات موفق و گسترده معرفی می‌کنند، بررسی عمیق‌تر این روایت‌ها در کنار گزارش‌های داخلی ایران به وضوح نشان می‌دهد که این ادعاها از واقعیت فاصله دارند.
اسرائیل و رسانه‌های غربی در پوشش این حملات تلاش کردند عملیات خود را در قالب “پاسخ کوبنده” معرفی کنند. عنوان‌هایی نظیر «سه موج حمله» و استفاده از ۱۴۰ جنگنده برای اجرای عملیات، به وضوح با هدف ایجاد فشار روانی و ترس در میان مخاطبان به کار رفته‌اند. این در حالی است که مقامات ایرانی به صراحت اعلام کرده‌اند که میزان آسیب‌ها در حداقل بوده و حملات اسرائیل عملاً با مقاومت جدی و موفق پدافند هوایی ایران خنثی شده است.
سامانه‌های پدافندی ایران نشان دادند که قابلیت مقابله با حملات پیچیده هوایی و پهپادی را دارند.
این سامانه‌ها موفق به رهگیری و خنثی‌سازی اکثر موشک‌ها و پهپادهای اسرائیلی شدند و با تلاش برای ممانعت از نفوذ این حملات، از وارد آمدن خسارات جدی به زیرساخت‌های کلیدی جلوگیری کردند.
این امر نقطه قوتی برای نیرو های امنیتی ایران به شمار می‌آید و می‌تواند نشان‌دهنده هماهنگی، تمرین و آمادگی کامل این نیروها در مواجهه با حملات پیچیده و چندلایه هوایی باشد.
اسرائیل ادعا کرد که توانسته است بسیاری از تأسیسات نظامی و موشکی ایران را مورد هدف قرار دهد و این عملیات را کاملاً موفق عنوان کرد. با این حال، گزارش‌های داخلی ایران و منابعی که توسط رسانه‌های نزدیک به سپاه منتشر شدند، حاکی از آن است که اسرائیل نتوانسته به اهداف اصلی خود دست یابد.
همچنین شکست اسرائیل در رسیدن به اهداف اصلی مورد ادعا، از جمله تخریب سامانه‌های موشکی و پدافندی، بیانگر ضعف‌های عملیاتی و دشواری‌های نظامی اسرائیل در انجام حملاتی گسترده و تأثیرگذار در عمق ایران است.
مقامات امریکایی به رسانه‌ها گفته‌اند که در این حملات نقشی نداشته‌اند و خواهان کاهش تنش‌ها در منطقه هستند، اما برخی از رسانه‌ها مانند «نیویورک تایمز» خبر از اطلاع قبلی کاخ سفید از عملیات اسرائیل داده‌اند. این تناقضات در موضع‌گیری امریکا نشان‌دهنده درگیری امریکا بین حمایت از اسرائیل و جلوگیری از شعله‌ور شدن جنگی جدید است که ممکن است ابعاد گسترده‌ای پیدا کند و منافع ایالات متحده در منطقه را به خطر بیندازد.
ایران با اتکا به نیروی پدافند هوایی یکپارچه و سامانه‌های دفاعی بومی موفق شد از این حملات گسترده عبور کند. شبکه‌های پدافندی با عملکرد موثر و منسجم خود توانستند تا بخش اعظمی از حملات را دفع کنند و خسارات را به حداقل برسانند. این دستاورد بزرگ برای ایران نشان‌دهنده قابلیت‌های دفاعی پیشرفته و هماهنگی منظم نیروهای نظامی است.
عملیات روانی برای انحراف افکار عمومی:
یکی دیگر از ابعاد این عملیات، حملات همزمان اسرائیل به سوریه و شنیده شدن صداهای انفجار در عراق است. این بخش از عملیات با هدف فشار آوردن بیشتر به محور مقاومت و کاستن از تاثیرگذاری تدافعی ایران انجام شده، اما به وضوح می‌توان دید که این رویدادها به صورت تدافعی مدیریت شده‌اند و اسرائیل نتوانسته است به اهداف عمده و کلیدی خود در این کشورها دست یابد.
رسانه‌های رسمی ایران ضمن تایید شنیده شدن صدای انفجار و فعالیت‌های پدافندی، به مردم تاکید کرده‌اند که اخبار را از منابع رسمی پیگیری کنند. این اقدامات برای جلوگیری از گسترش شایعات و حفظ امنیت روانی مردم طراحی شده و نشان‌دهنده یک استراتژی موثر در مقابله با جنگ روانی رسانه‌های خارجی است.
در نتیجه میشود گفت که حمله‌های تجاوزکارانه اخیر اسرائیل به ایران، نه‌تنها نتوانست اهداف نظامی اعلام‌شده آنها را برآورده کند، بلکه شکستی استراتژیک و آبروریزی بزرگ برای اسرائیل در سطح جهانی رقم زد. برخلاف ادعاهای اولیه، این حملات با واکنش‌های مؤثر و سریع پدافند هوایی ایران روبرو شد و تقریباً تمامی اهداف اسرائیل ناکام ماند. همین امر باعث شد اسرائیل در معرض انتقادات وسیع قرار گیرد، چرا که به نظر می‌رسد در این عملیات، نه تنها نتوانست به ایران آسیبی جدی وارد کند، بلکه ضعف‌های اطلاعاتی و عملیاتی خود را نیز آشکار کرد.
افکار عمومی و جامعه بین‌المللی، که از سال‌ها پیش شاهد سیاست‌های نظامی تجاوزکارانه اسرائیل در منطقه بوده، این اقدام را به‌عنوان نمونه‌ای از رفتار غیرمسئولانه و تحریک‌آمیز اسرائیل محکوم کرد. بسیاری از تحلیلگران و رهبران جهانی این حرکت را عاملی برای افزایش تنش‌ها و بی‌ثباتی بیشتر در خاورمیانه دانسته‌اند. انتقادهای گسترده از این حملات نه‌تنها در رسانه‌ها، بلکه در بیانیه‌های رسمی برخی از کشورها نیز دیده شد، که این اقدام اسرائیل را نوعی تلاش ناکام برای جنگ‌افروزی در منطقه‌ای پرتنش توصیف کردند.
در نهایت، این عملیات نافرجام نشان داد که نه‌تنها قدرت بازدارندگی اسرائیل به شدت زیر سوال رفته، بلکه تلاش‌های دیپلماتیک و تبلیغاتی این کشور برای توجیه اقدامات خود نیز با شکست مواجه شده است. بسیاری از دولت‌ها، از جمله کشورهای منطقه، خواهان اقداماتی برای مهار اسرائیل و جلوگیری از تکرار چنین حملات خطرناکی هستند، چرا که این رفتارها تهدیدی مستقیم برای صلح و امنیت جهانی تلقی میشود.
با توجه به جزئیات این حملات، می‌توان نتیجه گرفت که اسرائیل و رسانه‌های همسو با آن تلاش دارند تا با بزرگنمایی اقدامات و نتایج، همواره ایران را در موضع ضعف و پذیرش خسارت گسترده نشان دهند.
اما واقعیات میدانی حاکی از آن است که ایران با داشتن زیرساخت‌های دفاعی قدرتمند و تمرکز بر آمادگی نظامی، از بازدارندگی لازم برخوردار است و می‌تواند تهدیدات را به خوبی کنترل کند.
در واقع، اسرائیل که به دنبال نشان دادن قدرت خود بود، نتوانست به اهداف کلیدی‌اش دست یابد و این عملیات نشان از ضعف استراتژیک آن در برابر دفاع موثر و هماهنگ ایران داشت.
و اما سوالات که متوجه اسرائیل و همپیمانان اش می شود:
- اسرائیل، حمله خود به ایران را “پاسخ متقابل” نامیده، اما آیا این عملیات واقعاً توانسته امنیت اسرائیل را افزایش دهد یا تنها منجر به افزایش تنش‌ها و تهدیدات جدید شده است؟
- آیا اسرائیل با عدم دستیابی به اهداف استراتژیک در این حمله، از نظر نظامی و اطلاعاتی دچار ضعف‌های بنیادین در مقابله با ایران نیست؟
- با توجه به ادعاهای اسرائیل درباره موفقیت‌آمیز بودن عملیات، چرا گزارش‌های مختلف حاکی از دفع موفق این حملات توسط ایران و عدم آسیب جدی به زیرساخت‌هاست؟ آیا اسرائیل از پتانسیل واقعی دفاعی ایران بی‌خبر بوده؟
- آیا امریکا به عنوان حامی اصلی اسرائیل، برای مهار تنش‌ها و جلوگیری از وقوع جنگ منطقه‌ای گسترده، در نظر دارد از ابزارهای دیپلماتیک به‌جای نظامی استفاده کند؟ آیا این رویکرد دوگانه امنیت خاورمیانه را تامین خواهد کرد؟
- دولت‌های غربی چگونه می‌توانند حملات خود را در قالب “دفاع از امنیت” توجیه کنند، در حالی که این اقدامات منجر به افزایش بی‌ثباتی و تشدید تنش‌ها میشود؟ چطور ممکن است که کشورهای اروپایی همچنان از سیاست‌های تهاجمی اسرائیل در منطقه حمایت می کنند؟
- چرا رسانه‌های جهانی در پوشش این حملات، جنبه‌های موفقیت پدافند ایران و خنثی‌سازی حملات را نادیده می‌گیرند؟ آیا سانسور واقعیت‌ها برای پیشبرد اهداف سیاسی و نظامی است؟
- آیا دولت‌های جهانی و به ویژه سازمان ملل، برنامه‌ای برای نظارت و جلوگیری از اقدامات جنایتکارانه اسرائیل در غزه و لبنان دارند؟
نویسنده: دکتر لنگرزاد
