سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان، در نشستی با استادان و دانشجویان در دانشگاه شیخ زاید در ولایت خوست گفت که سعادت دنیا و آخرت در علم و دانش نهفته است.
ندیم افزود: جایی که نور علم و دانش وجود داشته باشد، فساد و بیعدالتی وجود ندارد، انسانیت و بشریت محفوظ است و حقوق کسی پایمال نمیشود.
این مقام طالبان در حالی دلیل اصلی پیشرفت و آبادانی دنیا، را علم و تحصیل میداند که نظام آموزشی در افغانستان با دگرگونیهای گستردهای مواجه شده است.
با تسلط طالبان بر افغانستان سیاستهایی اتخاذ شد که مدارس و دانشگاهها با رکودی همراه شد که این دو نهاد را از مسیر فعالیت طبیعی باز داشت. آنان تحصیل زنان و دختران را ممنوع اعلام نموده و عملا جمعیت زیادی از هموطنان را خانه نشین کردند.
از سوی دیگر طالبان با به حاشیه راندن مکاتب رسمی در صدد رونق مدارس دینی و جهادی که همسو با سیاستهای گروهی آنان است، میباشند. این نگرش سبب میشود که تمرکز حاکمیت بر مدارس دینی بیشتر شود و توجه آنان به علوم عصری کاهش یابد.
سران طالبان به خوبی ارزش و جایگاه علم آموزی و کاربرد آن را در جامعه درک میکنند اما برخی باورهای آنان سبب شده است تا با آن مخالفت نمایند؛ در حالیکه نگرانی های آنان صرفا یک احتمال است و لزوما تحقق پذیر نمیباشند.
در جامعهای که آموزش و علوم روز جایگاهی نداشته باشد، علاوه بر عقب ماندگی، پیامدهای بیسوادی نیز زیان بار خواهد بود. در چنین شرایطی مردم از روی اجبار و ناچاری به کارهای روی میآورند که خلاف میل و استعدادهای آنان خواهد بود، در نتیجه همهی جامعه از این بی برنامگی و بلاتکلیفی صدمه میبیند.
مردم افغانستان با چنین اظهار نظرات از سوی طالبان در خصوص اهمیت و جایگاه علم قانع نشده و صرفا آن را شعار تلقی میکنند زیرا آنچه در عملکرد آنان دیده میشود با گفتارشان همخوانی ندارد. حاکمیت طالبان تنها با برقراری عدالت و آزادی آموزش در کشور میتوانند زمینه رشد و شکوفایی کشور را مهیا نمایند و بیان جملات کلیشهای سودی در این زمینه نخواهد داشت.