«ملا عبدالواسع» رئیس دفتر نخست وزیر حکومت طالبان در دیدار با «اسکات اسمیت» مسئول بخش سیاسی هیئت نمایندگی سازمان ملل در کابل (یوناما) اظهار داشت: «جهان باید بهجای تمرکز بر مسائل کوچک و دور از حقیقت، به واقعیتهای موجود در افغانستان توجه کند و پیشرفتهای امارت اسلامی را از نزدیک مشاهده نماید.»
وی افزود که طالبان همواره آماده است تا در مورد موضوعات مهم بحث و تبادل نظر کند و تنها از طریق تعامل مثبت، هماهنگی و تفاهم میتوان راهحلهایی برای مشکلات پیدا کرد.
ملاعبدالواسع همچنین به چالشهای اقتصادی و اجتماعی که افغانستان با آنها مواجه است اشاره کرد و تأکید کرد که همکاریهای بینالمللی میتواند به بهبود وضعیت کمک کند.
وی خاطرنشان که افغانستان دارای فرهنگ غنی و ارزشمند است و جامعه جهانی باید به این واقعیتها توجه کند و بهجای قضاوتهای سطحی، به دنبال تقویت راههای همکاری باشد.
باروی کار آمدن طالبان و اتخاذ سیاستهای خاص این گروه، مردم افغانستان و جامعه جهانی با چالش تفاهم با آنان مواجه گردیدند. طالبان در حالی که خود را حاکمان برحق و نماینده افغانستان معرفی میکنند، به نحوی در عرصه زمامداری ظاهر شدند که رضایت ملی و بینالمللی را به همراه ندارد. حاکمیت جدید، صرفا گروهی و قومی بوده و مردم در انتخاب و پذیرش آنان نقشی نداشته اند.
قوم گرایی و اِعمال سیاستهای گروهی از بارزترین ویژگیهای حکومت طالبان برشمرده میشود. آنان در زمینهی ادغام شخصیتهای سایر اقوام در بدنه حاکمیت، نتوانستند موفقیت کسب کنند و تنها افراد انگشت شماری، آن هم با گرایش گروهی به طالبان را به کار گمارده اند.
در مسایل دیگری چون حقوق بشر و مخصوصا حقوق زنان هم نه تنها خوب ظاهر نشده، بلکه محدودیتهای وسیعی را علیه بانوان وضع کردند. امروزه در حاکمیت طالبان، زنان حق کار و تحصیل نداشته و از بسیاری حقوق شرعی و قانونی محروم میباشند.
با تداوم عدم پذیرش شروط جهانی توسط طالبان اوضاع اقتصادی مردم افغانستان نیز وخیمتر شده است. چالش اقتصادی در افغانستان در حالی رو به بحران است که طالبان هیچ برنامه روشنی برای آینده افغانستان ندارد.
با این حال، مسایل مهمی چون حکومت فراگیر، حقوق اقوام و مخصوصا زنان و همچنین فقر از نظر طالبان کم اهمیت و غیر مهم تلقی میشوند اما در حین حال توقع دارند که مردم افغانستان و جامعه جهانی با چنین شرایط آنان را بپذیرند و به رسمیت بشناسند.
به نظر میرسد تازمانیکه طالبان پایگاه مردمی و مشروعیت داخلی را کسب نکند، نمیتواند در عرصهی بینالملل موفقیت چشمگیری کسب کند؛ زیرا این گروه نه توسط رای مردم به قدرت رسیده و نه در جهت خواسته های آنان عمل میکند.