دفتر نمایندگی سازمان ملل در گزارش تازه‌ای به وضعیت حقوق بشر در افغانستان پرداخته است. در این گزارش آمده است که طالبان به بازداشت زنان و اعمال محدودیت‌ها علیه آنان ادامه داده و حقوق آنان را نقض کرده است.
نمایندگی سازمان ملل اضافه کرده است که « اقدامات تنفیذیِ همراه با خشونت فیزیکی به ویژه برای زنان و دختران افغان تحقیرکننده و خطرناک است و بدنامی را به همراه دارد که آن‌ها را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد.»
در گزارش تازه دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان آماری از قربانیان حملات در مناطق عمدتاً شیعه نشین نیز ارائه شده و از این اقدامات ضد امنیتی اظهار نگرانی کرده است.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان واکنش تندی به این گزارش نشان داده و گفته است، انتقاد از اجرای «احکام دینی» قابل قبول نیست و «توهین به عقاید» مردم است.
مجاهد افزود: «حجاب بانوان، همراه بودن محرم شرعی با زنان، فضای شرعی برای کار و تحصیل برای آنان و همچنین اجرای احکام شرعی توسط محاکم، پیشگیری از انحرافات فکری و دینی در جامعه، اینها همه تعهدات و وظایف یک نظام اسلامی پاسخگو است.»
مجاهد افزود: «اینکه یوناما در موارد یادشده انتقاد می‌کند و یا به گونه آشکار احکام اسلامی را عملِ خلاف حقوق بشر می‌داند، این خود توهین به باورهای و معتقدات یک ملت است.»
مساله‌ی حقوق زنان به یکی از چالش‌های عمده، میان جامعه‌جهانی و طالبان تبدیل شده است. در حالی‌که زنان افغانستان و همچنین نهاد‌های حقوق بشری فریاد عدالت‌خواهی و به رسمیت شناخته شدن حقوق بانوان را سر می‌دهند، طالبان همواره تاکید دارند که مسایل زنان باید از منظرِ شریعت دیده شود.
زنان کشور معتقدند که طالبان آنان را به بهانه‌ی اجرای احکام دینی، از تحصیل، کار و بسیاری از آزادی های اجتماعی محروم ساخته است.
در همین راستا، دفتر یوناما نیز طالبان را متهم به نقض حقوق زنان ساخته است. اتهام زنیِ دفتر یوناما و طالبان نسبت به یکدیگر نشان می‌دهد که هیچ تفاهمی میان آنان در خصوص مسائل زنان و همچنین سایر مسایل وجود ندارد.
از سوی دیگر افزایش ترورهای شهروندان از جمله شیعیان نیز موضوع دیگر ی است که نگرانیهای زیادی را ایجاد کرده است. بمب‌گذاریها و ترور روحانیون شیعه در ماه‌های گذشته، وضعیت امنیتی را در افغانستان زیر سئوال برده و سبب شده تا مردم، نسبت به ادعای امنیت سراری، با تردید مواجه شوند.
به نظر می رسد که طالبان در ایجاد یک فضای قابل قبول که همه مردم در آن احساس آرامش و آزادی نمایند، نتوانسته است موفق عمل کنند و این پدیده، بر روی روابط این گروه با سازمان ملل نیز تاثیر مستقیم داشته است.
این بن بست می‌تواند جامعه زنان را روز به روز به انزوا هدایت کند و روابط میان طالبان و سازمان ملل را تیره تر سازد.
