کسادی بازار کهنه‌فروشان در کابل؛ «مردم در پی گذراندن یک زندگی بخور و نمیر هستند»

در دو سال اخیر در حالی که تمام کسب‌وکارها در کشور اُفت کرده بود، بازار کهنه‌فروشان با رونق بیش‌تر ادامه داشت و ده‌ها دکان کهنه‌فروشی در کشور ایجاد شد.
به گزاش خبرگزاری معمار، با سقوط جمهوریت و حاکمیت دوباره طالبان و آغاز مهاجرت‌ها، کسانی که می‌خواستند از کشور فرار کنند اموال خانه‌شان را با قیمت بسیار کم می‌فروختند که این امر باعث شد شماری زیادی از مردم به خرید و فروش اموال خانه روی بیاورند.
با گذشت دو سال اما، شماری از کهنه فروشان می‌گویند که مردم دیگر از کشور فرار نمی‌کنند و کار و بارشان نسبت به گذشته کم شده است.
شاه محمد محرابی یکی از کهنه فروشان شهر کابل به خبرگزاری معمار می‌گوید که مردم در روزهای اول سقوط نظام وسایل و اموال‌شان را به قیمت کم به فروش می‌رساندند که تمام کهنه فروشان پول‌های‌شان را روی اموال و وسایل خانه مصرف کردند ولی فعلاً بازار کم‌رنگ است.

محرابی می‌گوید: مردم توان خرید اجناس جدید را ندارند، به همین خاطر به کهنه فروش می‌آید و با چانه‌زنی‌های زیاد یک جنس را می‌خرند.
وی همچنان گفت که در شرایط فعلی به خاطر فقر و بیکاری مردم توان خرید وسایل خانه را ندارند و کوشش می‌کنند تا یک زندگی عادی بخور و نمیر داشته باشند.
از سوی هم زکریا فیضی یکی دیگر از کهنه فروشان شهر کابل به خبرگزاری معمار می‌گوید که بازار کهنه فروشان بسیار کساد است و مردم توان خرید وسایل خانه را ندارند.
آقای فیضی افزود، بسیاری از مردم به خاطر نداشتن کار و پول، وسایل خانه‌شان را می‌فروشند تا بتواند نان برای خوردن داشته باشند.

وی می‌افزاید که در اوایل فروپاشی نظام شهروندان کابل به صورت خیلی گسترده به کهنه فروشی روی آوردند ولی در حاضر همه پشیمان و بیکار‌اند و حتا اموالی را که خریده‌اند نمی‌توانند به همان قیمت بفروشند.
فیضی می‌گوید: در اوایل سقوط کابل وقتی کسی وسایل خانه‌اش را می‌فروخت هر قدر قیمت می‌کردیم فوراً توافق می‌کرد و همه سراسیمه بود و جنجال نمی‌کرد ولی حالا کسی به آن قیمت‌ها نمی‌فروشد.
شکرالله یکی از شهروندان کابل که برای خرید به کهنه فروشی آمده است می‌گوید، یکی از دلایل که مردم از کهنه فروشان خرید نمی‌کنند این است که آن‌ها با چند برابر قیمت‌تر وسایل را می‌فروشند.
وی می‌گوید: اگر یک کهنه فروش به خانه کسی برود تلویزیون که ۱۰ هزار افغانی ارزش داشته باشد را ۳۰۰۰ افغانی طلب می‌کند و مردم مجبور هستند که بفروشد. وقتی این تلویزیون را به دکان‌شان آورد مثلاً ۱۵ هزار افغانی قیمت می‌کنند.
گفتنی است که در دو سال اخیر با آغاز موج گسترده از مهاجرت‌ها شهروندان وسایل و اموال خانه‌شان را می‌فروختند تا اندک پولی در دست داشته باشند و به یک کشور دیگر برسند. این امر باعث افزایش بازار کهنه فروشان در سراسر افغانستان مخصوصاً در کابل شد. امروزه صدها دکان کهنه فروشی در کابل فعالیت دارد.