تصاویر ماهواره‌ای جدید، از پروژه‌ای بی‌سابقه در حومه پکن پرده برداشته‌اند؛ پروژه‌ای که کارشناسان این امر را گامی بزرگ در راهبرد دفاعی چین می‌دانند. این پروژه، ساخت یک ابرپایگاه زیرزمینی نظامی است که با وسعتی حدود ۴ هزار هکتار (۱۰۰۰ آکر)، به‌عنوان بزرگ‌ترین پناهگاه زیرزمینی جهان شناخته می‌شود. این دژ عظیم با شبکه‌ای پیچیده از تونل‌های تقویت‌شده، سامانه‌های مخابراتی پیشرفته و طراحی مقاوم در برابر حملات هسته‌ای و سایبری، نشان‌دهنده عزم پکن برای حفاظت از زیرساخت‌های فرماندهی خود در برابر هرگونه تهدید است.
گرچه چین از دهه ۱۹۸۰ شبکه‌ای از تونل‌های زیرزمینی موسوم به «دیوار بزرگ زیرزمینی» را برای استقرار موشک‌ها و مراکز فرماندهی توسعه داده، اما این پروژه جدید نشان‌دهنده جهشی در تفکر نظامی قرن بیست‌ویکم است. این پایگاه نه‌تنها برای بازدارندگی استراتژیک طراحی شده، بلکه با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، تاب‌آوری بلندمدت چین را در برابر تهدیدات مدرن تضمین می‌کند.
تحلیلگران معتقدند که این پایگاه، که برخی آن را «شهر نظامی پکن» نامیده‌اند، می‌تواند جایگزین مراکز فرماندهی قدیمی‌تر مانند تأسیسات تپه‌های غربی شود. این پروژه عظیم، که با بیش از ۱۰۰ جرثقیل و حفر گودال‌های عمیق در حال اجراست، توانایی مقاومت در برابر حملات هسته‌ای را دارد و احتمالاً به‌عنوان مرکزی برای هدایت عملیات نظامی در شرایط جنگی طراحی شده است.
این توسعه در حالی رخ می‌دهد که تنش‌های ژئوپلیتیکی در آسیا، به‌ویژه بر سر تایوان و دریای چین جنوبی، رو به افزایش است. کارشناسان هشدار می‌دهند که این پایگاه می‌تواند به تغییر موازنه قدرت در منطقه منجر شود و واکنش‌هایی از سوی قدرت‌های جهانی، به‌ویژه ایالات متحده، را برانگیزد. با این حال، مقامات چینی تاکنون درباره این پروژه سکوت کرده و اطلاعات رسمی در این باره منتشر نشده است.
