شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان اعلام کرده که طالبان به دلیل فقدان مشروعیت داخلی و بین‌المللی، صلاحیت تصمیم‌گیری درباره نمایندگی‌های سیاسی افغانستان در خارج را ندارد و موضع آن‌ها در این زمینه «نامعتبر و غیرقابل اجرا» است. این شورا در واکنش به تصمیم اخیر وزارت خارجه طالبان مبنی بر عدم تأیید اسناد قنسولی نمایندگی‌های افغانستان در ۱۱ کشور اروپایی، کانادا و استرالیا، خواسته است که این نمایندگی‌ها همچنان به خدمت به شهروندان افغانستان ادامه دهند.
شورای مقاومت ملی همچنین از کشورهای میزبان خواسته است که دیپلمات‌های نمایندگی‌های افغانستان که با طالبان تعامل ندارند را حمایت کنند. این شورا تأکید کرده که طالبان به عنوان حمایت‌کننده گروه‌های تروریستی عمل می‌کنند و تعامل با آن‌ها می‌تواند تهدیدات امنیتی برای کشورهای میزبان را به همراه داشته باشد.
در مقابل، وزارت خارجه طالبان اعلام کرده که خدمات قنسولی ارائه‌شده توسط نمایندگی‌های افغانستان در این کشورها را به رسمیت نمی‌شناسد و تأکید کرده که این نمایندگی‌ها بدون هماهنگی با مرکز اقدام کرده‌اند. برخی از این نمایندگی‌ها، از جمله سفارت‌های افغانستان در لندن و بلژیک، اعلام کرده‌اند که همچنان به ارائه خدمات به شهروندان افغانستان ادامه خواهند داد.
با گذشت ۳ سال از تسلط طالبان بر افغانستان هنوز هیچ کشوری حاکمیت این گروه را به رسمیت نشناخته است. به به همین دلیل بسیاری از سفارت خانه ها و مراکز قنسولی، توسط کارمندان دوران جمهوریت اداره می‌شوند.
طالبان با استناد بر این که قدرت سیاسی را در افغانستان به دست دارند، خواهان تحویل مراکز نمایندگی افغانستان در خارج از کشور ببه گروه می‌باشند، ولی عوامل متعددی مانع تحقق این خواسته می‌باشد.
کارشناسان و بسیاری از کشورها بر این باورند که طالبان، نه تنها قدرت را از مجرای قانونی کسب نکرده اند بلکه ناقض حقوق بشر نیز می‌باشند. علاوه بر این، حکومت آنان گروهی بوده و سایر اقوام در اداره افغانستان سهیم نمی‌باشند.
با این حال، پیشینه و محدودیت‌های موجود طالبان باعث شده است که هیچ کشوری برای به رسمیت شناسی «امارت اسلامی» پیش قدم نشده و همواره در حالت شک و تردید باقی بمانند.
به نظر می‌رسد که نگرانی کشورهای جهان در خصوص واگذاری مراکز دیپلماتیک و نمایندگی افغانستان به طالبان، یک واقعیت عینی است، زیرا طالبان نتوانسته اند در طول حاکمیت‌شان اعتماد جامعه جهانی را جلب نمایند و سایر کشور ها هم کماکان در انتظار تغییر رویکرهای طالبان باقی بمانند.
طالبان با اقدامات عملی، سعی کنند تا سیاست‌های معتدل در زمینه‌های گرناگون اتخاذ نمایند تا افغانستان به جامعه جهانی ادغام گردد، در غیر این صورت، انزوا و بلاتکلیفی به قوت ادامه خواهد یافت.
