اوچا در گزارشی اعلام کرد که از سال ۱۹۸۹ تا اکنون ۴۵ هزار شهروند افغانستان قربانی انفجار ماین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ شدهاند.
دفتر هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی سازمان ملل متحد با نشر این گزارش گفته است که این آمار به این معنا است که در هر ماه ۱۱۰ نفر در افغانستان قربانی ماین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ شدهاند.
اوچا افزوده است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، ۸۹ درصد از قربانیان مواد عمل نکرده،کودکان بودهاند.
این نهاد گفته است در سال ۲۰۲۴، کمبود بودجه، برنامههای پاکسازی ماین و کمک به قربانیان را تهدید میکند و جان ۳.۴ میلیون نفر را به خطر میاندازد.
اوچا پیش از این گفته بود که از جنوری تا جون سال ۲۰۲۴ میلادی، در مجموع ۲۹۲ نفر در افغانستان قربانی ماین و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ شدهاند.
۵۰ درصد از این رویدادها زمانی رخ داده که کودکان در حال بازی با مواد انفجاری باقیمانده از جنگ بودند و ۱۵ درصد دیگر زمانی رخ داده که کودکان در حال جمعآوری آهنپاره بودهاند.
سازمان ملل متحد میگوید که سه میلیون نفر در افغانستان در شعاع یک کیلومتری ماینها و مواد انفجاری باقیمانده از جنگ زندگی میکنند.
آثار زیانبار چهار دهه جنگ و ناامنی به گونههای مختلفی مردم افغانستان را با چالش و خطرات جانی مواجه کرده است. جنگ علاوه بر تهدید امنیت، پیامدهای روحی و روانی منفی بر جامعه تحمیل میسازد که در دراز مدت ظهور و بروز خواهد کرد.
هر چند جنگ در افغانستان ظاهرا پایان یافته است اما عوارض ناشی از آن تا مدتها دامنگیر ملت ما خواهد بود.
به عنوان مثال ماینها و مواد منجر نشده یکی از تهدیدهای عمده برای مردم و مخصوصا کودکان به شمار میآید.
کودکان با حس کنجکاوی با این مواد به بازی و سرگرمی مشغول میشوند اما غافل از این اند که خطر بزرگی حیات آنان را تهدید میکند.
از سوی دیگر عدم ثبات پایدار در افغانستان مانع اصلی در جهت پاکسازی ماینها و مهمات عمل نکرده میباشد. حاکمیت طالبان به تنهایی توانایی اجرای چنین برنامه ای را نداشته و سازمانهای بین المللی نیز در این امر مشارکت چشمگیر نکرده اند.
با این وصف، ضروری است تا در قدم اول در افغانستان حکومتی تشکیل شود که در سایه توانمندی آن برنامه مبارزه با ماین ها به صورت فشرده و جدی پیگری شود و از سوی دیگر حمایتهای همه جانبهی نهادهای بینالمللی را در این زمینه جلب نماید، تا شاهد قربانی شدن هموطنان مخصوصا کودکان مظلوم و بی دفاع میهن ما نباشیم.