پیامد‌های منفی ممنوعیت آموزش و کار زنان در افغانستان

دفتر بخش زنان سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که اگر ممنوعیت‌ آموزش دختران از سوی طالبان پابرجا بماند، ازدواج کودکان دختر نیز ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت.
این نهاد با نشر گزارشی، پیش‌بینی کرده است که با تداوم ممنوعیت آموزش دختران، فرزند‌آوری زودهنگام در میان دختران نوجوان، ۴۵ درصد و مرگ‌و‌میر مادران میان زنان و دختران افغانستان ۵۰ درصد افزایش خواهد یافت.
در این گزارش آمده است که افغا‌نستان تنها کشور جهان است که در آن آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، «به‌عنوان یک سیاست» منع شده است و زنان نمی‌توانند به دانشگاه بروند.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، بیش از ۵۰ فرمان علیه زنان صادر کرده‌اند که تا کنون هیچ یک از آن‌ها لغو نشده است.
این درحالی است که طالبان در سال جاری نیز به زنان و دختران، اجازه شرکت در امتحان کانکور را نداده اند. نمایندگی سازمان ملل در افغانستان نیز اعلام کرد که طالبان حدود یک و نیم میلیون زن و دختر را از حق آموزش و تحصیل محروم کرده‌اند.
باگذشت نزدیک به ۳ سال از حضور و تسلط طالبان در کشور، تا کنون سیاست‌های محدود کننده علیه زنان و دختران تغییری نکرده است. مطالبه ملی و بین‌المللی این است که باید محدودیت‌های وضع شده توسط طالبان برادشته شود و زمینه تحصیل و کار زنان فراهم شود؛ اما هیئت حاکمه در این خصوص، پاسخ روشنی ارائه نکرده است.
منع تحصیل و کار زنان، پیامدهای منفی زیادی را به دنبال دارد که مهمترین آنان، بی‌سوادی، فقر و ازدواج های زودهنگام می‌باشند. زنان به عنوان پرورش دهندگان و مربیان جامعه محسوب می‌گردند که اگر در انجام نقش ارزشمندشان اختلال به وجود بیاید، نسل آینده نیز با چالش‌های زیادی روبرو خواهد شد.
بهرمندی از علوم روز و دانش کافی، از ضروریات تربیت سالم و علمی به شمار می‌آید و ایجاد وقفه و فاصله، زیان‌های جبران ناپذیری را در فرایند آموزش و تربیت تحمیل می‌کند.
علاوه بر این، با بیکاری و نبود زمینه تحصیل، بسیاری از دختران کم سن و سال، مجبور به ازدواج‌های زودهنگام می‌شوند که تبعات زیادی را در آینده و سلامتی آنان به دنبال خواهد داشت.
به نظر می‌رسد که استمرار محرومیت زنان از تحصیل و کار نه تنها دلیل منطقی و دینی ندارد بلکه خسارات زیادی به جامعه زنان افغانستان وارد می‌سازد که در دراز مدت تمام کشور از پیامدهای منفی آن متضرر خواهد شد.
بنابر این ضروری به نظر می‌رسد که محدودیت‌ها از زنان برداشته شود و زمینه کار و تحصیل برای آنان فراهم گردد تا بیش از این شاهد بن بست در زندگی بانوان کشور نباشیم.