رنگینه حمیدی، آخرین وزیر معارف نظام جمهوریت افغانستان اظهار داشت که مدرکی ندیده است که نشان دهد در مدارس جهادی تحت نظارت طالبان، ستیزه‌جویی آموزش داده می‌شود.
به گزارش خبرگزاری معمار؛ رنگینه حمیدی، آخرین وزیر معارف نظام جمهوریت افغانستان این اظهارات را در گفت‌وگو با بازرس ویژه‌ی امریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار) بیان کرده است.
حمیدی گفته است با وجود این‌که اصطلاح «مدرسه‌های جهادی» او را به یاد مدارس پاکستانی می‌اندازد که در آن‌ها به پسران جوان موضوعات مرتبط با ستیزه‌جویی، از جمله بمب‌گذاری انتحاری آموزش داده می‌شد، اما مدرکی ندیده است که نشان دهد مدارس جهادی کنونی تحت نظارت طالبان چنین آموزش‌هایی را ارائه میدهند.
به نقل از گزارش سیگار، حمیدی افزوده است که در زمان سرپرستی خود در وزارت معارف، برنامه‌ی درسی مدارس را ارزیابی کرده بود که شامل خواندن قرآن و اشعار مذهبی و بحث در مورد معانی آن‌ها می‌شد.
او اضافه کرده است که مدارس همیشه یکی از دو «مسیر آموزشی» برای دانش‌آموزان در افغانستان بوده است.
حمیدی گفته است که با توجه به ممنوعیت تحصیل دختران در مکاتب عصری، «باید فرصت تحصیل آزادانه برای دختران در نظر گرفته شود».
طالبان در حالی که آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده، بر گسترش مدارس دینی و جهادی تمرکز کرده‌اند. وزارت معارف این گروه روی بازنگری نصاب آموزشی مکاتب و مدارس نیز کار می‌کند.
در گزارش سیگار به نقل از دبیرکل سازمان ملل متحد آمده است که در حال حاضر ۱۵ هزار مدرسه در افغانستان وجود دارد.
اداره‌ی انکشاف بین‌المللی امریکا (USAID) به سیگار گفته است که در ماه آگست ۲۰۲۳، طالبان تأسیس حداقل یک مدرسه‌ی جهادی در هر ولایت را تأیید کرده است.
این دفتر گفته است که اگرچه نسخه‌ای از سیستم مدرسه در افغانستان ریشه‌های تاریخی دارد، اما «آنچه جدید است این واقعیت است که طالبان مدارس جهادی را به‌عنوان بخشی از سیستم آموزشی عمومی اسلامی معرفی می‌کنند».
چندی پیش رزا اوتنبایوا، نماینده‌ی ویژه دبیرکل سازمان ملل در افغانستان در نشست شورای امنیت این سازمان گفته بود که بر مدارس نظارت ندارد و روشن نیست مضامین مدارس از چه مضامینی تشکیل شده و آیا دروس مدرن در برنامه‌ی درسی مدرسه گنجانیده شده است یا خیر؟
اوتنبایوا افزوده بود که شواهد وجود دارد که با وجود تعطیلی مکاتب عصری، دختران اجازه‌ی آموزش در مدارس دینی را دارد.
این سخنان او واکنش‌برانگیز شد و منتقدان آن را غیرمسئولانه خواندند.
