شورای امنیت سازمان ملل روز جمعه قطعنامه عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل را مورد بررسی و رای گیری قرار داد. آمریکا در در این نشست، قطعنامه پیشنهادی الجزایر که خواستار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل می‌شد را وتو کرد. تصویب این قطعنامه به معنای به رسمیت شناختن کشور فلسطین بود. این چهارمین وتوی آمریکا در جهت حمایت از رژیم صهیونیستی از آغاز جنگ غزه است.
قطعنامه عضویت رسمی فلسطین در سازمان ملل برای تصویب در شورای امنیت به حداقل ۹ رأی موافق، بدون وِتو از سوی آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه یا چین نیاز داشت. در این رأی‌گیری، از ۱۵ عضو شورای امنیت، ۱۲ عضو به قطعنامه رأی مثبت دادند و آرای انگلیس و سوئیس نیز ممتنع بود اما امریکا تنها کشوری بود که رای منفی داد و این قطعنامه را وتو کرد.
ایالات متحده، همواره فریاد برقرای عدالت و آزادی سر داده و به اصطلاح خود را منجی ملت ها و دولت های مختلف می‌داند. امریکا در این مسیر، هیچگاه صادق نبوده و بر اساس منافع خود و متحدانش عمل کرده است. تاریخ به خوبی نشان داده است که این کشور، تنها در حدِ حرف، ادعای حقوق بشر و برقراری دموکراسی دارد اما در میدان عمل، نفاق و دو رنگی خود را آشکار ساخته است.
ایالات متحده در مورد هجوم همه جانبه اسراییل به غزه و کشتار نزدیک به ۳۴ هزار فلسطینی نه تنها موضعی در حمایت از مردم این سرزمین نگرفت، بلکه با حمایت‌های سیاسی، مالی و نظامی از دولت اسراییل در قتل و کشتار مردم غزه شریک شد.
در حالی‌که مردم نقاط مختلف عالم از مظلومیت مردم فلسطین دفاع و جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم می‌کنند، امریکا با وتوی قطعنامه عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل، بار دیگر بر جانب داری خود از اسراییل مهر تایید زد و ادعاهای دروغین خود را مبنی بر عدالت و صلح در منطقه، نقش بر آب کرد.
تمام جنایات رژیم صهیونیستی با حمایت و پشتیبانی امریکا صورت می‌گیرد و اگر حمایت این کشور نباشد اسراییل نمی‌توانند به نسل‌کشی و حشی گری خود ادامه دهد.
با وتوی قطعنامه حق برخورداری فلسطنیان برای عضویت در سازمان ملل توسط امریکا مشخص گردید که امریکا پیشگام در محرومیت فلسطینیان از حقوق خویش می‌باشند و دست آنان به خون مردم غزه آغشته می‌باشد.
ضروری است تا کشورهای اسلامی و عربی در برابر چنین اقدام ایالات متحده واکنش جمعی نشان دهند و اجازه ندهند که مردم غزه بیش از این قربانی ریاکاری غربی ها به ویژه ایالات متحده گردند.
فلسطینیان تنها با اتحاد مسلمین و حمایت همه جانبه‌ی کشورهای اسلامی به پیروزی دست خواهد یافت؛ و این هدف زمانی محقق خواهد شد که کشورها و ملت‌های مسلمان به این باور برسند که امریکا نه تنها خیرخواه آنان نبوده بلکه سبب نفاق و تباهی در ممالک اسلامی می‌باشد.
