در همان لحظاتی که رهبران جهانی در نشست شرم‌الشیخ بر سر امضای یک طرح صلح برای غزه گرد هم آمدند، رژیم صهیونیستی با موجی تازه از حملات هوایی به نوار غزه، ده‌ها فلسطینی را به شهادت رساند.
این همزمانیِ تلخ، نه تنها امیدهای افول‌یافتهٔ جامعهٔ بین‌المللی را دوباره سوخت، بلکه شکاف عمیق میان سخنان دیپلماتیک و اقدامات نظامی این رژیم را به وضوح آشکار ساخت.
شبکهٔ الجزیره امروز دوشنبه، ۲۸ میزان/مهر گزارش داد که تنها در روزهای اخیر، بیش از ۲۳۰ فلسطینی دیگر زخمی شده‌اند و دفتر رسانه‌های دولتی فلسطین اعلام کرده است که از زمان توافق اولیهٔ آتش‌بس، این توافق بیش از ۸۰ بار نقض شده است.
این درحالی است که چشم‌انداز نشست شرم‌الشیخ، با حضور رؤسای جمهور امریکا، مصر و نمایندگان بیش از ۲۰ کشور، در ظاهر تصویری از همبستگی جهانی برای صلح ترسیم می‌کرد؛ اما غیبتِ طرفین اصلی درگیر-حماس و رژیم اسرائیل-از مراسم امضا، این پرسش را جدی‌تر می‌سازد که آیا چنین رویدادهایی بیش از یک تئاتر دیپلماتیک برای تسکین افکار عمومی جهانی هستند؟ امضای سندی که بازیگران اصلی آن در آن شرکت نکرده‌اند، نه تنها از اعتبار آن می‌کاهد، بلکه ممکن است به ابزاری برای پوشاندن تداوم خشونت تبدیل شود.
در این میان، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا، در حالی که حملات هوایی رژیم اسرائیل همچنان ادامه دارد، ادعا می‌کند که «وضعیت بسیار صلح‌آمیز» است. این گفته، در سایهٔ آمار رسمی وزارت بهداشت غزه که شمار شهدا در غزه را از اکتوبر ۲۰۲۳ تاکنون به ۶۸,۱۵۹ نفر و زخمی‌شدگان را به بیش از ۱۷۰ هزار نفر می‌رساند، ناهنجاری آشکاری را نشان می‌دهد. دوگانگی سیاست خارجی برخی قدرت‌های غربی، به‌ویژه امریکا، که همزمان هم در جلسات صلح‌طلبی حضور دارند و هم حمایت نظامی و سیاسی خود از رژیم صهیونیستی را تداوم می‌بخشند، نه تنها اعتماد فلسطینیان، بلکه مشروعیت خود نظام بین‌المللی را نیز تضعیف می‌کند.
رژیم صهیونیستی با این الگوی رفتاری، نشان می‌دهد که هیچ توافقی -هرچند چندجانبه و بین‌المللی- نمی‌تواند مانع از اجرای سیاست‌های نظامی‌اش شود؛ سیاست‌هایی که فراتر از اهداف امنیتی، به دنبال تخلیهٔ جمعیتی و بازتعریف چهرهٔ جغرافیایی غزه هستند.
در چنین شرایطی، جامعهٔ بین‌المللی، به‌ویژه کشورهای اسلامی، نمی‌تواند تنها به بیانیه‌های محکومیت بسنده کند. تنها فشارهای واقعی از طریق ابزارهای حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک می‌تواند این چرخهٔ خشونت و بی‌اعتمادی را متوقف سازد.
آنچه امروز در غزه رخ می‌دهد، تنها یک بحران منطقه‌ای نیست، بلکه آزمونی برای وجدان جمعی بشریت است. تاریخ، سکوت در برابر سیاست‌هایی را که مرزهای اخلاق و حقوق بشر را روزبه‌روز محو می‌کنند، هرگز نخواهد بخشید.